Alison Krauss Biografie, leeftijd, lengte, vermogen, familie, broers en zussen, songteksten
Biografie van Alison Krauss
Alison Krauss (Alison Maria Krauss) is een Amerikaanse bluegrass-countryzanger en muzikant geboren op 23 juli 1971 in Decatur, Illinois, Verenigde Staten.
Ze staat bekend om haar beste liedjes, ze heeft veertien albums uitgebracht, die talrijk op soundtracks zijn verschenen, en hielp de interesse in bluegrass-muziek in de Verenigde Staten te hernieuwen.
Alison Krauss Age
Alison Krauss werd geboren op 23 juli 1971 (ze is 47 jaar oud vanaf 2018)
hoe oud is audrey dunham
Alison Krauss Hoogte
Alison Krauss staat op 1,7 m hoogte (ze weegt 57 kg)
Alison Krauss Nettowaarde
Alison Krauss heeft een geschat vermogen van $ 16 miljoen.
Familie Alison Krauss
Alison Krauss werd geboren uit Louise Krauss (moeder) en Fred Krauss (vader). Zijn vader was een Duitse afstammeling en haar moeder was een Italiaanse afstammeling. Ze groeide op in Decatur met haar broer.
Alison Krauss broer of zus
Alison Krauss heeft één broer Viktor Krauss die ook een Amerikaanse muzikant is.
Alison Krauss Echtgenoot
Alison Krauss was in 1997 getrouwd met Pat Bergeson, maar ze scheidden in 2001. Haar voormalige echtgenoot is ook een Amerikaanse muzikant. Ze heeft er een met wie ze kreeg met haar gescheiden echtgenoot.
Alison Krauss Kinderen
Alison Krauss heeft een zoon, Sam Bergeson, die ook een zanger en songwriter is. Hij werd geboren in 1999.
Alison Krauss Eduction
Alison Krauss ging naar Champaign Central High School. Ze ging verder en studeerde klassieke viool aan de thuisstad University of Illinois in Urbana-Champaign.
Alison Krauss muziekcarrière
Alison Krauss begon haar muziekcarrière op 5-jarige leeftijd, maar schakelde over op bluegrass. Ze zegt dat ze geïnteresseerd was in muziek toen haar moeder interessante dingen probeerde te vinden die ik kon doen ”en“ me bij muziek wilde betrekken, naast kunst en sport ”. Op 8-jarige leeftijd begon ze deel te nemen aan lokale talentenjachten en op 10 had ze haar eigen band. Op 13-jarige leeftijd won ze het Walnut Valley Festival Fiddle Championship, en de Society for the Preservation of Bluegrass in America noemde haar de 'Most Promising Fiddler in the Midwest'. Ze werd ook wel 'Virtuoso' genoemd door Vanity Fair Magazine.
Ze heeft veertien albums uitgebracht, die op talloze soundtracks zijn verschenen, en hij werd geholpen om haar interesse in bluegrassmuziek in de Verenigde Staten te hernieuwen. Haar soundtrackuitvoeringen hebben geleid tot verdere populariteit, waaronder de O Brother, Where Art Thou? soundtrack, een album waarvan ook de Amerikaanse belangstelling voor bluegrass werd gewekt, en de Cold Mountain-soundtrack, die leidde tot haar optreden tijdens de Academy Awards in 2004. In 2018 won ze de 27 Grammy Awards van 42 nominaties. Ze is de meest bekroonde zangeres en de meest bekroonde vrouwelijke artiest in de geschiedenis van de Grammy Awards. In 1991 was ze de op een na jongste winnaar (momenteel gelijk als de negende jongste).
Laden ... Laden ...Alison Krauss Vroege carrière
Alison Krauss maakte haar opnamedebuut in 1985 op het onafhankelijke album Different Strokes, met haar broer Viktor Krauss, Swamp Weiss en Jim Hoiles. Vanaf haar twaalfde trad ze op met bassist en songwriter John Pennell in een band genaamd 'Silver Rail', ter vervanging van hun vorige violist Andrea Zonn. Pennell veranderde later de naam van de band in Union Station nadat een andere band werd ontdekt met de naam Silver Rail. Pennell blijft een van haar favoriete songwriters en schreef een aantal van haar vroege werk, waaronder het populaire 'Every Time You Say Goodbye'.
Ze tekende vervolgens bij Rounder Records, in 1987 bracht ze ook haar debuutalbum uit toen ze 16 jaar oud was, het nummer was Too Late to Cry met Union Station als haar back-upband. Haar debuut soloalbum werd snel gevolgd door haar eerste groepsalbum met Union Station in 1989, Two Highways. Het album bevat de traditionele deuntjes 'Wild Bill Jones' en 'Beaumont Rag', samen met een bluegrass-interpretatie van 'Midnight Rider' van The Allman Brothers.
Haar contract met Rounder vereiste dat ze afwisselend een soloalbum en een album met Union Station uitbracht, en in 1990 bracht ze het soloalbum I've Got That Old Feeling uit. Het was haar eerste album dat op de Billboard-hitlijsten terechtkwam, met een hoogtepunt. in de top vijfenzeventig op de landenkaart. Het album was ook een opmerkelijk punt in haar carrière toen ze haar eerste Grammy Award verdiende, de single 'Steel Rails' haar eerste single was, gevolgd door Billboard, en de titelsingle 'I've Got That Old Feeling' het eerste nummer was voor waarop ze een videoclip opnam.
Alison Krauss stijgende carrière
Alison Krauss bracht haar tweede Union Station-album Every Time You Say Goodbye uit in 1992 en ze won vervolgens haar tweede Grammy Award voor Beste Bluegrass-album van het jaar. Ze trad toen toe tot de Grand Ole Opry in 1993 op 21-jarige leeftijd. Ze was destijds het jongste castlid en de eerste bluegrassartiest die zich in negenentwintig jaar bij de Opry voegde. Ze werkte ook mee aan een project met de Cox Family in 1994, een bluegrass-album genaamd I Know Who Holds Tomorrow. Mandoline en gitarist Dan Tyminski verving Tim Stafford in Union Station in 1994. Aan het eind van het jaar nam Krauss met de band Shenandoah de single 'Somewhere in the Vicinity of the Heart' op, die haar naar de countrymuziek Top Ten bracht voor de eerste keer en het won de Grammy Award voor Best Country Collaboration with Vocals.
Ook in 1994 werkte Krauss samen met Suzy Bogguss, Kathy Mattea en Crosby, Stills en Nash om “Teach Your Children” bij te dragen aan het AIDS-benefietalbum Red Hot + Country, geproduceerd door de Red Hot Organization. In 1997 nam ze zang en viool op voor 'Half a Mind', op het album 7 Deadly Zens van Tommy Shaw. Ze heeft haar solistenmuziek van Now That I've Found You: A Collection uitgebracht, met een compilatie van oudere releases en enkele covers van haar favoriete werken van andere artiesten, werd uitgebracht in 1995. Sommige van deze covers omvatten Bad Company's 'Oh Atlanta' , The Foundations 'en Dan Schafer's 'Baby, Now That I've Found You', dat werd gebruikt in de Australische hitcomedyfilm The Castle, en The Beatles' 'I Will'. Een cover van Keith Whitley's 'When You Say Nothing at All' bereikte nummer drie op de Billboard-landenkaart; het album bereikte een hoogtepunt in de top vijftien van de Billboard 200-hitlijst van alle genres, en verkocht twee miljoen exemplaren om Krauss 'eerste dubbel-platina-album te worden.
Ze was ook genomineerd voor vier Country Music Association Awards en won ze allemaal. In 1997 heeft ze haar Union Station-album So Long So Wrong uitgebracht. Wat haar ertoe bracht de Grammy Award voor Beste Bluegrass-album te winnen. Een criticus zei dat het geluid 'nogal onconventioneel' was en 'waarschijnlijk nogal wat ... gedachten over bluegrass zou veranderen.' Op het album staat het nummer 'It Doesn't Matter', dat te zien was in de tweede seizoenspremière van Buffy the Vampire Slayer en in 1999 op de Buffy-soundtrack stond. Ze heeft nog een solistenmuziek van Forget About It, bevatte een van haar twee nummers die op de Billboard-hitlijst voor volwassenen, 'Stay', zou verschijnen. Het album was gecertificeerd goud en stond in de top vijfenzeventig van de Billboard 200 en in de top vijf van de landenkaart. Bovendien was het nummer 'That Kind of Love' opgenomen in een andere aflevering van Buffy the Vampire Slayer.
Alison Krauss Huidige carrière
Alison Krauss verliet de stationsvereniging in 1998, en ze bracht er weer een uit van de beroemde Dobro-speler van Jerry Douglas. Douglas had sinds Too Late to Cry in 1987 een back-up van de platen van Krauss verzorgd. Hun volgende album, New Favorite, werd uitgebracht op 14 augustus 2001. Het album won de Grammy voor Beste Bluegrass-album, en de single 'The Lucky One' won ook een Grammy. New Favorite werd opgevolgd door het dubbel platina dubbelalbum Live in 2002 en een release van een dvd met hetzelfde live optreden in 2003. Zowel het album als de dvd zijn opgenomen tijdens een optreden in The Louisville Palace en zowel het album als de dvd hebben gecertificeerd dubbel platina. Ook in 2002 speelde ze een zangstem voor een van de personages in Eight Crazy Nights. Ze bracht haar Lonely Runs Both uit in 2004.
Ze gelooft dat de groep die 'waarschijnlijk de meest onvoorbereid was ooit geweest' voor het album en dat de nummers werden gekozen zoals nodig in plaats van vooraf gepland. Ze speelde ook een duet met Brad Paisley op zijn album Mud on the Tyres in de single 'Whiskey Lullaby'. De single werd snel gerangschikt in de top vijftig van de Billboard Hot 100 en de top vijf van de Hot Country Songs, en won de Country Music Association Awards voor 'Best Musical Event' en 'Best Music Video' van het jaar. In 2007 brachten Krauss en Robert Plant het gezamenlijke album uit, getiteld Raising Sand. RIAA-gecertificeerd platina, het album was genomineerd en won 5 Grammy Awards.
In de 51e jaarlijkse Grammy Awards, inclusief Album van het jaar, Best Contemporary Folk / Americana Album en Record of the Year ('Please Read the Letter'). Krauss en Plant namen in oktober 2007 een Crossroads-special op voor het Country Music Television-netwerk, dat voor het eerst werd uitgezonden op 12 februari 2008. In 2014 toerde zij met haar band Union Station met Willie Nelson and Family, met speciale gasten Kacey Musgraves, en The Devil Makes Three. Haar Capitol Records bracht Windy City uit, een album met country- en bluegrassklassiekers, geproduceerd door Buddy Cannon en haar eerste solo-release in 17 jaar, op 17 februari 2017. Ze heeft twee nominaties ontvangen bij de 60e jaarlijkse Grammy Awards voor Best Country Solo Performance. en Best American Roots Performance.
Alison Krauss-prijzen
Alison Krauss won zevenentwintig Grammy Awards. Ze haalde Aretha Franklin in voor de meeste vrouwelijke overwinningen bij de 46e Grammy Awards, waar Krauss er drie won en haar totaal op dat moment op zeventien bracht (Franklin won die avond haar zestiende). De Recording Academy (die de Grammy Awards uitreikt) heeft haar in 2005 een speciale muzikale prestatie toegekend. Ze heeft ook 14 International Bluegrass Music Association Awards, 9 Country Music Association Awards, 2 Gospel Music Association Awards en 2 CMT Music Awards gewonnen. Ze heeft ook 2 Academy of Country Music Awards en 1 Canadian Country Music Award gewonnen.
Country Music Television plaatste Krauss in 2002 op de 12e plaats op hun '40 Greatest Women of Country Music' -lijst. Ze won de 76e Academy Awards in februari 2004, waar ze twee genomineerde nummers uitvoerde van de Cold Mountain-soundtrack. Krauss werd gekozen door de schoenontwerper uit Hollywood Stuart Weitzman om een paar 'Assepoester'-sandalen van $ 2 miljoen te dragen met naaldhakken van 4½ inch helder glas en twee banden versierd met 565 Kwiat-diamanten in platina. Krauss voelde zich een nogal onbetrouwbare keuze en zei: 'Toen ik het voor het eerst hoorde, dacht ik:‘ Wat dachten ze? ’Ik heb de slechtste voeten van wie dan ook, die er die avond zal zijn!' Behalve de op sprookjes geïnspireerde schoenen, rustte Weitzman Krauss uit met een Palm Trēo 600-smartphone, versierd met 3.000 heldere en topaaskleurige Swarovski-kristallen. De schoenen werden geretourneerd, maar Krauss bewaarde de met kristal bedekte telefoon. Weitzman koos Krauss om te pronken met zijn mode op aandringen van zijn dochters, die fans zijn van Krauss 'muziek.
Alison Krauss-uitvoeringen
Alison Krauss zei dat ze het niet leuk vindt om in de studio te werken waar ze hetzelfde nummer herhaaldelijk moest uitvoeren, maar dat ze studiowerk ongeveer hetzelfde leuk vindt als live optredens. Haar eigen favoriete concertervaringen zijn onder meer het kijken naar drie Foreigner-concerten tijdens een enkele tour, een Dolly Parton-concert en een Larry Sparks-concert. Ze verscheen op Austin City Limits in 1992 en opende de show in 1995 met Union Station. De New Favourite-tour, naar het gelijknamige album van AKUS, was gepland voor 12 september 2001 in Cincinnati, Ohio, maar werd uitgesteld tot 28 september in Savannah, Georgia na de terroristische aanslagen van 11 september die ze deelnam aan de Down from de Mountain-tour in 2002, met veel artiesten van de O Brother, Where Art Thou.
Down from the Mountain werd gevolgd door de Great High Mountain Tour, die was samengesteld uit muzikanten van zowel O Brother als Cold Mountain, waaronder Krauss. Ze heeft ook verschillende opmerkelijke kleinere uitvoeringen gegeven, waaronder in Carnegie Hall (met de Grand Ole Opry), op Lifetime Television tijdens een concert van vrouwelijke artiesten, in de radioshow A Prairie Home Companion, waar ze twee nummers zong die niet eerder waren opgenomen op een van haar albums en een optreden in het Witte Huis bijgewoond door toenmalig president Bill Clinton en toenmalig vicepresident Al Gore.
Ze is ook weer in het Witte Huis geweest, waar ze het nummer When You Say Nothing at All uitvoerde tijdens countrymuziekoptredens. Ze bracht ook een eerbetoon aan The Everly Brothers, waar ze All I Have to Do is Dream zong met Emmylou Harris en When Will I Be Loved met Vince Gill. Ze werd ook uitgenodigd door Taylor Swift om met haar op te treden op de CMA's van 2013 en door Joshua Bell om met hem op te treden in zijn kerstalbum, en Bell zei dat 'zij (Krauss) iemand is die ik al zoveel jaren aanbidt'. Ze trad op 10 januari 2015 op in Northwest, Washington, D.C., als onderdeel van 'The Life and Songs of Emmylou Harris: An All Star Concert Celebration', een eerbetoon aan Emmylou Harris.
Alison Krauss Ander werk
Alison Krauss heeft de gastoptredens op andere platen gemaakt op lead vocals, harmonie vocals en viool. In 1987, op 15-jarige leeftijd, speelde ze viool op het album The Western Illinois Rag van de Amerikaanse muzikant Chris Vallillo. In 1993 nam ze zang op voor het Phish-nummer 'If I Could' in Los Angeles. In 1997 zong ze harmoniezang in het Engels en Iers op het album Runaway Sunday van de Ierse traditionele band Altan. Ze had haar enige nummer op één hit in 2000 en kreeg vocale eer voor 'Buy Me a Rose'. Ze heeft bijgedragen aan talloze soundtracks van films, met name O Brother, Where Art Thou? (2000). Zij en Dan Tyminski droegen meerdere nummers bij, waaronder 'I'll Fly Away' (met Gillian Welch), 'Down to the River to Pray' en 'I Am a Man of Constant Sorrow'.
In de film werden Tyminski's zang op 'I Am a Man of Constant Sorrow' gebruikt voor het personage van George Clooney. De soundtrack verkocht meer dan zeven miljoen exemplaren en won in 2002 de Grammy voor Album van het Jaar. Zowel Krauss als het verrassend populaire album kregen een hernieuwde belangstelling voor bluegrass. Ze heeft echter gezegd dat ze gelooft dat Amerikanen al van bluegrass en andere minder gehoorde muziekgenres hielden, en dat de film alleen maar een gemakkelijke blootstelling aan de muziek bood. Ze verscheen op eigen verzoek niet in de film omdat ze zwanger was tijdens het filmen. In 2007 bracht ze de A Hundred Miles or More: that is A Collection uit, van haar album met de nieuwe nummers en soundtracktunes, en duetten met artiesten als John Waite, James Taylor, Brad Paisley en Natalie MacMaster. Het album was commercieel succesvol maar kreeg een lauwe ontvangst door critici. Een van de nummers, 'Missing You', een duet met Waite (en een cover van zijn hitsingle uit 1984), werd op dezelfde manier als single ontvangen. Op 11 augustus zond televisienetwerk Great American Country een special van een uur uit, 'Alison Krauss: A Hundred Miles or More', gebaseerd op het album.
Ze verscheen op Heart's concert-dvd 'Night at Sky Church' in maart 2010 en verzorgde de leadzang voor het nummer 'These Dreams'.
Andere soundtracks waarvoor Krauss heeft opgetreden zijn onder meer Twister, The Prince of Egypt, Eight Crazy Nights, Mona Lisa Smile, Divine Secrets of the Ya-Ya Sisterhood, Alias, Bambi II en Cold Mountain. Ze droeg 'Jubilee' bij aan de documentaire Paper Clips uit 2004. De Cold Mountain-nummers die ze zong, 'The Scarlet Tide' met T Bone Burnett en Elvis Costello, en 'You Will Be My Ain True Love' met Sting, werden elk genomineerd voor een Academy Award. Ze zong beide nummers op de 76e Academy Awards, de eerste met Costello en Burnett, en de andere met Sting. Ze produceerde het debuutalbum van Nickel Creek (2000) en het vervolg This Side (2002), waarmee Krauss haar eerste Grammy-prijs als producer won. Ze trad op op Moody Bluegrass: A Nashville Tribute to The Moody Blues ’.
Albums van Alison Krauss
- 1985: Different Strokes (debuut van Viktor Krauss, met zang en viool van Alison Krauss)
- 1987: te laat om te huilen
- 1989: Two Highways (met Union Station)
- 1990: ik heb dat oude gevoel
- 1992: Every Time You Say Goodbye (met Union Station)
- 1994: I Know Who Holds Tomorrow (met The Cox Family)
- 1997: So Long So Wrong (met Union Station)
- 1999: vergeet het maar
- 2001: nieuwe favoriet (met Union Station)
- 2004: Lonely Runs Both Ways (met Union Station)
- 2007: Raising Sand (met Robert Plant)
- 2011: papieren vliegtuigje (met Union Station)
- 2017: Windy City
Alison Krauss Films
Lijst met filmcredits | |||
Jaar | Titel | Rol | Opmerkingen |
2004 | Paperclips | Haarzelf | Alleen zangstem |
2002 | Acht gekke nachten | Jennifer | Alleen zangstem |
2000 | Van de berg af | Haarzelf | Documentaire en concertfilm |
1997 | Annabelle's wens | Extra stemmen | Niet genoemd |
Alison Krauss T tegen shows
Jaar | Titel | Rol | Opmerkingen |
| 2008 | CMT Crossroads | Uitvoerder | met Robert Plant |
| 2006 | CMT Cross Country | Uitvoerder | met Vince Gill |
| 2005 telma hopkins nettowaarde | Sesam Straat | Haarzelf | Aflevering: 'American Fruit Stand' |
| 1997 | Wonder op Highway 31 | Haarzelf | Televisie film |
| 1996 | Austin City Limits | Haarzelf | 5 afleveringen; 1996-2005 |
| 1991 | Hee Haw | Haarzelf | Aflevering: 'Nee. 22,21 ' |
Alison Krauss-liedjes
- Als je helemaal niets zegt
Live · 2002 - Om te bidden naar de rivier
O broeder, waar zijt gij? · 2000 - Schatje, nu ik je heb gevonden
Live · 2002 - Ik zal wegvliegen
O broeder, waar zijt gij? · 2000 - De gelukkige
Nieuwe favoriet · 2001 - Geest in dit huis
Vergeet het maar · 1999 - Lees de brief
Zand verhogen · 2007 - Baby van mij
1996 - Ga naast me liggen
2007 - Een levend gebed
Lonely Runs Both Ways · 2004 - Weg weg weg
Zand verhogen · 2007 - Rivier In De Regen
Windy City · 2017 - Rijke vrouw
Zand verhogen · 2007 - Droom van mij
Windy City · 2017 - Eenvoudige liefde
1993 - Killing the Blues
Zand verhogen · 2007 - Heeft niemand verlaten behalve de baby
O broeder, waar zijt gij? · 2000 - Oh, Atlanta
Live · 2002 - Zuster Rosetta gaat voor ons uit
Zand verhogen · 2007 - Hoe behandelt de wereld u?
2003 - Je zult mijn echte liefde zijn
Cold Mountain (Music From the Miramax Motion Picture) · 2003 - Stalen rails
Ik heb dat oude gevoel · 1990 - Ik heb nooit voor je gezorgd
Windy City · 2017 - Dat soort liefde
Vergeet het maar · 1999 - Uw lange reis
Zand verhogen · 2007 - Leg mijn last neer
Papieren vliegtuigje · 2011 - Zacht voor mijn geest
Windy City · 2017 - Blijf bij me schat
Zand verhogen · 2007 - In de palm van je hand
I Know Who Holds Tomorrow · 1994 - Jou verliezen
Windy City · 2017 - Elke keer dat je afscheid neemt
Every Time You Say Goodbye · 1992 - Wilde Bill Jones
Twee snelwegen · 1989
Songtekst Alison Krauss
Alison Krauss Facebook
Alison Krauss Twitter
Alison Krauss Instagram
Bekijk dit bericht op InstagramVang Alison morgenavond op @colbertlateshow #WindyCity #LSSC
Alison Krauss You tube Interview
jennifer westhoven joe palese