Ami James Biografie, Leeftijd, Familie, Vrouw, Tattoodo, Tattoo Shop en Interview
Ami James Biografie
Ami James is een Amerikaanse tattoo-artiest, televisiepersoonlijkheid en ondernemer geboren in Sharm El Sheikh, Egypte. Hij is de mede-eigenaar van de tatoeagesalon Love Hate Tattoos in Miami Beach, Florida, samen met Chris Nunez , het onderwerp van het TLC reality-televisieprogramma, Miami Ink.
James leed aan een ernstige ADD (Attention Deficit Disorder), waardoor hij vanaf jonge leeftijd naar kunst en tatoeage ging. Zijn vader had tatoeages en was ook schilder. Hij kreeg zijn eerste tatoeage op 15-jarige leeftijd. Voor hem was het een ervaring die leidde tot zijn vastberadenheid om tatoeëerder te worden.
Ami James Age
Ami werd geboren op 6 april 1972 in Sharm El Sheikh, Egypte. Hij is 46 jaar oud vanaf 2018.
Ami James Family
Zijn vader was een Amerikaan die bij het Israëlische leger werkte en zich drie jaar voordat hij naar Israël verhuisde tot het jodendom bekeerde. In Israël ontmoette hij de moeder van James die uit Boekarest was geëmigreerd. Hij bracht zijn kinderjaren door in zowel Israël als Egypte. Zijn vader verliet het gezin toen James vier was en daarom groeide hij op zonder zijn vader.
Op de leeftijd van 11 of 12 verhuisde James naar de Verenigde Staten en woonde hij bij zijn grootouders (de ouders van zijn vader) voordat hij op 12-jarige leeftijd naar Miami verhuisde. In zijn tienerjaren ging hij terug naar Israël om zijn militaire dienst in de Verenigde Staten te voltooien. Israel Defense Forces als een sluipschutter die hij voltooide.
Ami James Vrouw
Ami is getrouwd met Jordan Kidd, een American football-speler. Ze zijn op 11 oktober 2016 getrouwd en hebben twee kinderen namelijk Shayli Haylen en Nalia James. James was eerder getrouwd met Andrea O'Brian van september 2005 tot hun scheiding het jaar daarop (2006).
Ami James Children
De tattoo-artiest is een vader van twee meisjes: Shayli Haylen James geboren op 3 augustus 2008 en Nalia James die werd geboren op 8 mei 2012.
Ami James Carrière
James begon zijn stage bij Lou, een collega-tatoeëerder, bij Tattoos By Lou in 1992. Momenteel is hij mede-eigenaar (met Chris Núñez) van de tattooshop Love Hate Tattoos in Miami Beach, Florida, het onderwerp van het TLC reality-tv-programma, Miami inkt. Hij is ook mede-eigenaar van andere bedrijven, zoals het kledingbedrijf DeVille met Núñez en Jesse Fleet en de nachtclub Love Hate Lounge in Miami, met Núñez en twee andere goede vrienden.
Naast zijn tattoo-bedrijf heeft James ontwerpen gemaakt voor Motorola's RAZR V3 mobiele telefoons en heeft hij samen met juwelier Larry Weymouth uit Boston geïnvesteerd in een sieradenlijn, Love Hate Choppers Jewelry.
Hij had een show, NY Ink in New York, wiens plannen om te filmen hij op zijn blog aankondigde. Hij had aangekondigd dat het filmen zou beginnen in maart 2011 en de show ging in première op 2 juni 2011. Het heeft drie seizoenen met seizoen 2 in première in december 2011 en liep tot 1 maart 2012 en de derde ging in première op 4 april 2013.
In november 2012 werd aangekondigd dat James een tattoo-studio opende met de naam ‘Love Hate Social Club’ in Londen, VK. Dit trok een aantal gasttatoeëerders aan, waaronder Darren Brass , Megan Massacre en Chris Nunez
Hij werkte in 2013 samen met PETA in een advertentie voor hun 'Ink Not Mink' -campagne. In mei van hetzelfde jaar was hij medeoprichter van Tattoodo, een online platform voor het krijgen van aangepaste tattoo-ontwerpen.
Laden ... Laden ...
Ami James nettowaarde
Hij heeft een geschat vermogen van $ 5,1 miljoen.
Ami James Tattoo Shop
The Tattoo Shop is een documentaire van acht afleveringen voor Facebook Watch die James en zijn voormalige Miami Ink-costar Chris Nuñez volgt, meer recentelijk bekend als rechter van Paramount Network's Ink Master, terwijl ze opnieuw proberen goud te winnen met het pas geopende Liberty City. Tatoeage in Wynwood.
wat doet Harry Smith nu
Het herenigt tattoo-pioniers Ami James, Chris Nunez Chris Garver Darren Brass en Tommy Montoya terwijl ze hun nieuwe winkel openen en het opnemen tegen de volgende generatie tattoo-artiesten.
Ami James Tattoos
Ami James Facebook
Ami James Twitter
Ami James Instagram
Bekijk dit bericht op InstagramJe zult mijn brotha missen. RIP @ davidprieto64 kan niet geloven dat je weg bent.
Ami James Ink Master
Aangenomen vanaf: www.tattoolife.com
Ami, bedankt dat je hier bij ons bent! Als je het niet erg vindt, willen we beginnen met het hebben over je achtergrond, want je verhaal is erg interessant: je bent geboren in Israël en hebt daarna in Egypte gewoond, voordat je naar de Verenigde Staten ging, naar Miami. Twee sterke culturen, die mogelijk ook uw persoonlijkheid en creativiteit hebben beïnvloed.
Ja, ik zou zeker zeggen dat mijn reis me heeft gemaakt tot wie ik nu ben - zelfs in de moeilijke tijden, zoals verhuizen van mijn vaderland en dan reizen. Al deze ervaringen hebben mijn persoonlijkheid beslist beïnvloed.
Je ging naar Miami toen je elf jaar oud was, en zes jaar daarna begon je in de tattoo-sector. Hoe is dat gebeurd en waarom heb je voor tatoeage gekozen?
Ik kwam in 1984 naar Miami, en in die tijd was er een enorme punkrockscene waar ik me in leek te laten meeslepen omdat ik in zekere zin het gevoel had dat ik hier een buitenstaander was: ik kwam uit Israël en sprak geen Engels zo goed. Ik werd omarmd door deze punkcultuur die mij niet echt als een buitenstaander beschouwde. En zo kwam ik in het tekenen van dingen voor punkbands - flyers, albumhoezen, dat soort dingen. Vroeger waren er veel tattoo-afbeeldingen in punkrock: schedels, skeletten, dat soort dingen ... Dus dat was mijn eerste glimp van het tatoeëren.
In 1992, toen ik net uit het leger kwam, kwam ik terug naar de Verenigde Staten en voor mijn eenentwintigste kocht iemand mijn eerste tattoo-uitrusting voor me. Die persoon was de beste vriend van mijn broer; hij wist dat ik zo graag wilde beginnen met tatoeëren dat hij zijn salaris had uitgegeven om een machine voor me te kopen en wat naalden om me te helpen. Op dat moment kreeg ik veel problemen, dus het werd uiteindelijk perfect omdat ik daardoor een glimp in mijn toekomst kon opvangen. Bij het ontbijt op mijn 21ste verjaardag opende ik een doos die mijn leven voor altijd veranderde. Helaas hing mijn vriend zich zes maanden later op in de woonkamer. Het was dus een vrij moeilijke start met tatoeëren, en ik wist dat ik er niets van kon veranderen. Maar ik wilde het beste van die trieste situatie maken en bewijzen dat ik iets met dat geschenk kon doen. Ik wist dat ik een stage moest gaan halen.
En dat is wat je deed: bij Tattoos by Lou, een heel old-school leerlingwezen ... en dankzij hem heb je die waarden geleerd die niet meer bestaan in de tattoo-wereld. Wat waren de belangrijkste dingen die je van Lou hebt geleerd?
Destijds was er maar één gerenommeerde tattooshop in Miami, en dat was Tattoos by Lou. Ik begon daar veel rond te hangen, probeerde een tatoeage te krijgen, keek in het raam. In die tijd werkten Luis Segato en Troy Lane in de winkel met andere grote namen, en Lou was echt een ouderwetse jongen. Hij werkte al heel lang met Paul Rogers en het was niet gemakkelijk om hun tattoo shop binnen te komen! Maar uiteindelijk denk ik dat ik Lou kapot heb gemaakt, en hij stemde ermee in om me binnen te laten. Ik zou de vloeren dweilen, zijn auto's wassen, dat soort dingen.
Hoe was hij?
Hij was een erg grappige man, vol leven, een heel goede zakenman! Hij was jarenlang een junk geweest en was erin geslaagd zijn leven op te ruimen. En hij wilde mensen zoals ik, die een moeilijke periode in hun leven doormaakten, nemen en hen helpen veranderen. Ik denk niet dat Lou andere leerlingen had, behalve ik. Ik weet niet of dat absoluut waar is, maar ik heb nog nooit een andere leerling van Lou ontmoet.
Hoe was een typische dag in de winkel?
Ik begon alles te doen! Alles wat niets met tatoeages te maken had, dat wil zeggen: ik heb schoongemaakt, ben dingen gaan halen bij de supermarkt ... Ik was net zijn winkeljongen, maar dat was de enige manier om met tatoeage te beginnen. Hoezeer ik ook niet dat type persoon was, ik moest het doen. Sommige dagen haatte ik hem en kregen we ruzie. Maar eigenlijk hield ik van de man zoals mijn vader! Langzaam maar zeker, twee jaar later was ik aan het tatoeëren en Lou stond me toe mijn eigen klanten te hebben. Soms zette hij mijn tatoeages neer, maar het was zijn manier om me vooruit te duwen. Zie je, toen was het niet gemakkelijk.
Het is zo belangrijk dat je deze ervaring van je deelt, vooral omdat de tattoo-scene nu compleet anders is; jonge tatoeëerders beginnen te werken alsof ze al grote professionals zijn, met schone en perfecte handen. De meesten van hen hebben geen idee wat het betekende om toen te beginnen met tatoeëren.
Absoluut, ze leren alles op YouTube, maar toen hadden we niet eens internet. Miki, je maakte toen al deel uit van de tattoo-scene, dus je weet waar ik het over heb. Het was gewoon ruig, de mensen in de branche waren echt ruige mensen. De mensen die kwamen om getatoeëerd te worden, waren niet meer hetzelfde als vandaag; Ik bedoel, er lag een pistool in de la van de winkel. Ik vroeg Lou eens waarom hij al die wapens had en hij antwoordde: omdat je om 11 uur 's avonds niet weet wie er naar de tattoo shop komt. Het was een andere wereld!
salie robbins netto waarde
Miki: Een ding dat heel duidelijk is als ik naar je werk kijk, is dat je een tatoeëerder bent die weet hoe je tatoeages moet maken in elke stijl, en je bent erg goed. Je hebt ervoor gekozen om je te concentreren op de Japanse stijl, vervolgens op letters en vervolgens op Chicano. Misschien weet je hoe je alles moet doen omdat je hebt geleerd hoe je moet tatoeëren in een winkel waar je het beste van jezelf moest geven voor het verzoek van een klant. Maar nu zie je steeds meer tatoeëerders die beginnen te denken dat ze zich moeten specialiseren in een bepaalde stijl: alleen letters, alleen Japans, alleen traditioneel, enz… Wat vind je van deze nieuwe trend?
Je kent Miki, het is grappig, want ik denk dat alleen ik, jij en misschien een handjevol andere mensen deze dingen opmerken. Het is waar, vroeger moest je alles kunnen, want anders was je nooit aangenomen. Dus ik probeerde mezelf net zo goed te vinden als iedereen die probeert te groeien, en ik had een aantal fantastische mensen waar ik in die zin altijd naar kon opkijken. Na 25 jaar ben ik eindelijk mijn comfortzone in de Japanse stijl aan het uitzoeken. In de afgelopen tien jaar heb ik me op deze stijl geconcentreerd en misschien heb ik eindelijk gevonden wat voor mij het beste werkt: hoe je een stuk langer laat meegaan, hoe je het beter kunt maken. Nu vind ik misschien ook mijn zwarte en grijze comfortzone ... Ik leer nog steeds van dag tot dag.