Jeffrey Jones Biografie, leeftijd, zoon, Deadwood, carrière en films
Jeffrey Jones (volledige naam: Jeffrey Duncan Jones) is een Amerikaanse acteur die werd geboren in september 1946. Hij is vooral bekend door zijn rollen als keizer Joseph II in Amadeus (1984), Edward R. Rooney in Ferris Bueller's Day Off (1986) ), Charles Deetz in Beetlejuice (1988) en AW Merrick in Deadwood (2004-2006).
Jeffrey Jones Age
Jeffrey Duncan Jones is een Amerikaanse acteur die vooral bekend staat om zijn rollen als keizer Joseph II in Amadeus, Edward R.Rooney in Ferris Bueller's Day Off, Charles Deetz in Beetlejuice en A. W. Merrick in zowel Deadwood als Deadwood: The Movie.
Hij werd geboren op 28 september 1946 in Buffalo, New York, Verenigde Staten. Hij is 72 jaar oud vanaf 2018.
Jeffrey Jones familie
Jones is de zoon van Ruth Schooley en Douglas Bennett Jones. Zijn moeder was een kunsthistorica, die hem aanspoorde tot een acteercarrière terwijl zijn vader stierf tijdens de kinderjaren van Jones.
Een interviewer ontdekte dat Jones anonimiteit en het plezier van alledaagse taken, zoals huisreparaties, waardeerde, en vond dat hij niet geïnteresseerd was in statussymbolen en bewondering van fans.
In dat interview uit 1989 wees Jones erop dat grotere publieke erkenning het eigenlijk moeilijker maakt om tussen rollen over te schakelen en het personage naar voren te laten komen en de acteur uit het zicht te laten verdwijnen.
Jeffrey Jones Vroege carrière
Na zijn afstuderen aan de Putney School in 1964, schreef Jones zich in aan de Lawrence University als pre-med student, waar zijn optredens in universitaire producties hem onder de aandacht brachten van Tyrone Guthrie, die hem rekruteerde voor het Guthrie Theater in Minneapolis, Minnesota.
Vervolgens ging hij in 1969 naar Londen om te studeren aan de London Academy of Music and Dramatic Art, gevolgd door een periode van drie jaar bij het Stratford Theatre in Stratford, Ontario.
Zijn toneelcarrière omvatte meer dan 125 producties, beginnend bij het Guthrie Theatre, daarna internationaal in Zuid-Amerika, Canada en Londen, en uiteindelijk in het Broadway-theater in New York, waar hij optrad met Sigourney Weaver, Christopher Walken, David Bowie en Meryl Streep.
Producties waren onder meer Cloud 9, A Flea in Her Ear, Romeo and Juliet en The Elephant Man. Zijn overgang van toneel naar film begon in 1970.
Jeffrey Jones Echtgenote
Jones was getrouwd met wijlen Lloy Coutts (1941-2008), een gerespecteerde Canadese stemcoach. Het stel had elkaar ontmoet in Stratford, Ontario voordat ze hun relatie en uiteindelijk huwelijk begonnen. Uit dit huwelijk heeft Jones een volwassen zoon genaamd Julian Coutts.
Jeffrey Jones zoon
Jeffrey's zoon is Julian Coutts, een Amerikaanse acteur die werd geboren op 23 oktober 1971. Hij staat bekend om zijn acteerrol in The Crucible (1996), Bridge to Terabithia (1985) en Geek Love (2011).
Laden ... Laden ...Jeffrey Jones Film- en televisiecarrière
Jones begon in de jaren zeventig met kleine rollen in film en televisie. In zijn bekendste rollen als keizer Joseph II in Amadeus, Charles Deetz in Beetlejuice en Edward R.Rooney in Ferris Bueller's Day Off, geven zijn doodlopende uitdrukking en kenmerkende gezicht een komische smaak aan zijn personages door hun reacties op de situaties. waarin ze zichzelf vinden, meer nog dan de humor in hun scriptregels.
Het biografische profiel van de New York Times zegt over Jones: 'Hoewel hij heeft geprobeerd om alleen sinistere rollen te spelen, geven de imposante lengte van de acteur, afgeluisterde ogen, gemakkelijke grijns en een schok van roodachtig blond haar hem vaag duivelse trekken. die hebben geleid tot typecasting door schurken.
De acteur wordt echter ook alom gerespecteerd en wordt overal als een zegen beschouwd. ' Het profiel beschrijft zijn vertolkingen op verschillende manieren als een 'sissende, cartooneske middelbare schoolhoofd' in Ferris Bueller's Day Off, een 'goedaardige vader' in Beetlejuice,
'Een interplanetaire vrijheidsstrijder' in Mom and Dad Save the World, een 'demon stand-in' in Stay Tuned, 'kwaadaardige bebrilde tweeling' in Out on a Limb, plus andere personages in een verscheidenheid aan andere rollen.
Jones 'werk in de Lucille Lortel Theatre-productie van Cloud 9 werd opgemerkt door het castingteam van Easy Money (1983), waardoor Jones een ondersteunende rol tegenover Rodney Dangerfield kreeg. Lees ook David Eigenberg
hoeveel is leandria johnson waard
Jeffrey Jones Amadeus
Cloud 9 trok verder de aandacht van regisseur Miloš Forman, die Jones castte als Joseph II, Holy Roman Emperor in Amadeus (1984), een bewerking van het Peter Shaffer-toneelstuk met dezelfde naam.
Criticus James Berardinelli merkte op dat Jones de keizer portretteerde 'als een oppervlakkige en egocentrische heerser die het verschil niet kan zien tussen een grote opera en een middelmatige'.
Vincent Canby van The New York Times prees de uitvoering, daarbij verwijzend naar de meest memorabele zin van de film wanneer de keizer klaagt over Die Entführung Aus Dem Serail dat 'er te veel aantekeningen zijn'. Jones 'werk leverde hem een nominatie op voor de Golden Globe Award voor beste mannelijke bijrol - film.
Jeffrey Jones Ferris Bueller's vrije dag
Jones 'optreden als Edward R. Rooney in de film Ferris Bueller’s Day Off (1986) maakte hem tot een cultureel icoon. Rooney, zelfingenomen en geobsedeerd door het betrappen van de chronisch spijbelende Ferris Bueller, werd een symbool van pompeuze en autoritaire hatelijkheid.
In de recensie van de New York Times werd Jones 'prestatie gekenmerkt als 'fijne tekenfilmachtige wreedheid', waarbij zijn personage 'wordt gekrast, gebeten, aangevallen door woeste honden en bedekt met modder terwijl hij zijn zwakkere, maar sluwere prooi achtervolgt, en telkens gekneusd tevoorschijn komt. maar onverschrokken, een nieuw (en zinloos) plan bedenken. '
De recensie vergeleek de rol van Jones als verwant aan die van Wile E. Coyote als een personage dat gedoemd is om The Road Runner (Ferris Bueller) niet te kunnen vangen. Jones uitte zijn bezorgdheid over het feit dat hij meer herinnerd zou worden voor deze rol dan voor Amadeus.
Hij zei verder, met betrekking tot het uitgangspunt van de film: 'Wat verbazingwekkend is aan Ferris Bueller, is dat ons wordt gevraagd om te sympathiseren met een kind wiens enige klacht in het leven is dat zijn zus een auto heeft gekregen voor haar verjaardag en dat hij een auto heeft gekregen voor haar verjaardag. computer.'
Jeffrey Jones Beetlejuice en Tim Burton
In de horrorkomedie Beetlejuice (1988) portretteerden Jones en Catherine O'Hara een getrouwd stel (Charles en Delia Deetz) dat onbewust mede-eigenaar wordt van een spookhuis.
Om de status van dit paar als verveling te benadrukken, castte regisseur Tim Burton Dick Cavett en Robert Goulet om als hun gasten te verschijnen op een etentje, waar de geesten van de vorige eigenaren ervoor zorgen dat iedereen 'Day-O (The Banana Boat Song)' zingt. .
Jones werkte opnieuw samen met Burton aan de films Ed Wood (1994), waarin hij The Amazing Criswell en Sleepy Hollow (1999) portretteert.
Kort voor de release van Sleepy Hollow zei Jones over Burton: 'Ik ken Tim nu al geruime tijd en geniet er echt van om met hem samen te werken. Ik hou van zijn gevoeligheid, en hij is erg leuk. '
Jeffrey Jones Andere films
Jones speelde Dr. Walter Jenning in de George Lucas-film Howard the Duck (1986). Hij portretteerde inspecteur Lestrade in de Sherlock Holmes-spooffilm Without a Clue (1988).
In The Hunt for Red October (1990) speelde hij ex-onderzeebootcommandant Skip Tyler, die het voortstuwingssysteem van Red October identificeert met Alec Baldwins Jack Ryan. Hij verscheen ook als echte figuur Thomas Putnam in The Crucible (1996). Als houtmagnaat Joe Potter was Jones de belangrijkste antagonist van de komedie Dr. Dolittle 2 (2001) van Eddie Murphy.
Jeffrey Jones Televisierollen
Een van Jones 'eerste televisierollen was in een aflevering van de kortstondige CBS-serie Sara (1976). Hij toonde zijn slechterik als de sinistere Mister Acme (eigenaar van Acme Toxic Waste) in de satirische komische miniserie Fresno (1986), met in de hoofdrol Carol Burnett, Charles Grodin en Dabney Coleman.
Voor Disney organiseerde Jones de muzikale special van D-TV Monster Hits uit 1987 (als de magische spiegel) en speelde later samen met Tyra Banks, Kathy Najimy en Kevin Pollak in het videoverhaalgedeelte van de Walt Disney World-attractie ExtraTERRORestrial Alien Encounter, een hoofdbestanddeel van Tomorrowland van 1995 tot 2003.
Hij heeft gastrollen gehad in een aantal televisieseries, waaronder Amazing Stories, Tales from the Crypt en Batman: The Animated Series. Hij was de ster van een ander kortstondig CBS-programma: sitcom The People Next Door (1989), waarin hij een cartoonist speelde wiens verbeeldingskracht dingen tot leven kon brengen.
Jones 'meest prominente televisierol is die van krantenuitgever A. W. Merrick in de veelgeprezen HBO-dramaserie Deadwood (2004-2006). Keith Uhlich van Slant Magazine verwees zowel naar Jones als naar het personage van Merrick als 'peversely passende toevoegingen' aan het programma, waarbij hij Merrick verder noemde als zijn 'seculiere ziel'.
Samen met de cast van het ensemble werd Jones genomineerd voor de Screen Actors Guild Award for Outstanding Performance by an Ensemble in a Drama Series.
Jeffrey Jones Latere carrière
Als gevolg van zijn juridische problemen is Jones steeds minder actief geworden als artiest. Na zijn optreden in de golfkomedie Who’s Your Caddy? (2007), was hij een aantal jaren afwezig op film en televisie.
Hij keerde terug met een niet-genoemde cameo als Collier's redacteur Charles Colebaugh in de Emmy-genomineerde HBO-originele film Hemingway & Gellhorn (2012), gevolgd door de ondersteunende rol van wetenschapper Gladstone in de onafhankelijke rampenfilm 10.0 Earthquake (2014).
Jones speelde een fictieve versie van zichzelf in de korte film 7 Days (2016) en hernam de rol van A.W.Merrick in Deadwood: The Movie.
In mei 2015 keerde Jones terug naar het podium met de New American Theatre-productie van 63 Trillion, geregisseerd door Steve Zuckerman. De Los Angeles Times prees zijn vertolking van financieel adviseur Dick als een 'boosaardig enthousiasme waar Satan zelf jaloers op zou kunnen zijn'.
Vanaf maart 2018 portretteerde Jones de zieke patriarch Bradley in een productie van het toneelstuk The Cocktail Hour van A. R. Gurney, opgevoerd in het Annenberg Theatre in het Palm Springs Art Museum.
Jeffrey Jones Priveleven
Jones werd geboren in Buffalo, New York, de zoon van Ruth (née Schooley) en Douglas Bennett Jones. Zijn moeder was een kunsthistorica, die hem aanspoorde tot een acteercarrière. Zijn vader stierf toen Jones een baby was.
Een interviewer ontdekte dat Jones anonimiteit en het plezier van alledaagse taken, zoals huisreparaties, waardeerde, en vond dat hij niet geïnteresseerd was in statussymbolen en bewondering van fans.
In dat interview uit 1989 wees Jones erop dat grotere publieke erkenning het in feite moeilijker maakt om tussen rollen over te schakelen en het personage naar voren te laten komen en de acteur uit het zicht te laten verdwijnen.
Jones heeft een zoon, acteur Julian Coutts, wiens moeder Lloy Coutts (1941-2008) was, een Canadese stemcoach. Zij en Jones ontmoetten elkaar in Stratford, Ontario.
Jeffrey Jones Juridische problemen
In 2002 werd Jones gearresteerd wegens het bezit van kinderpornografie en door een 17-jarige jongen beschuldigd van een verzoek om te poseren voor naaktfoto's.
Hij pleitte niet voor een aanklacht wegens het verzoeken van een minderjarige, aangezien de aanklager 14 was toen de overtreding voor het eerst plaatsvond. Tegelijkertijd werd de beschuldiging van het bezit van kinderpornografie wegens misdrijf ingetrokken.
Zijn advocaat benadrukte dat er geen sprake was van ongepast fysiek contact. Zijn straf was vijf jaar proeftijd, counseling en de vereiste om zich als zedendelinquent te registreren.
Jones werd twee keer gearresteerd omdat hij zijn status als zedendelinquent niet had bijgewerkt, eerst in Florida in 2004 en vervolgens zes jaar later in Californië. In 2006 werd Jones 'plaat het onderwerp van klachten van de gemeenschap tijdens de productie van Who’s Your Caddy? in Aiken, South Carolina.
Toen de lokale bevolking hoorde van zijn betrokkenheid, drongen ze erop aan dat het publiek gewaarschuwd had moeten worden, aangezien gezinnen werden uitgenodigd om de set te bezoeken. Rondom de release van Deadwood: The Movie werd de misdaad van Jones opgemerkt in de pers.
Jeffrey Jones Deadwood
In de film Deadwood speelt Jones het personage van A.W. Merrick, een professionele redacteur van de Deadwood Pioneer.
Deadwood is een Amerikaanse westerse televisieserie gemaakt, geproduceerd en grotendeels geschreven door David Milch.
Het werd uitgezonden op het premium kabelnetwerk HBO van 21 maart 2004 tot 27 augustus 2006, verspreid over 36 afleveringen en drie seizoenen.
Jeffrey Jones Artiest
Jeffrey Catherine Jones (10 januari 1944 - 19 mei 2011) was een Amerikaanse kunstenaar wiens werk vooral bekend is van eind jaren zestig tot eind jaren 2000. Jones leverde tot 1976 meer dan 150 omslagen voor veel verschillende soorten boeken, en waagde zich ook tijdens en na deze tijd aan beeldende kunst.
Fantasiekunstenaar Frank Frazetta noemde Jones 'de grootste levende schilder'. Hoewel Jones voor het eerst bekendheid verwierf als gewoon Jeff Jones en een tijdje als man leefde, veranderde ze later haar naam en werd ze wettelijk erkend als vrouw.
Vroege leven
Jeffrey Durwood Jones is geboren en getogen in Atlanta, Georgia. Als kind was haar vader in het buitenland in het leger. Ze studeerde in 1967 af aan Georgia State College met een graad in geologie en was zeer geïnteresseerd in kunst en bewonderde het werk van Johannes Vermeer, Giovanni Battista Tiepolo en Rembrandt.
Carrière
Jones verhuisde naar New York City om een kunstcarrière na te streven en vond snel werk met het tekenen van strippagina's voor King Comics, Gold Key Comics, Creepy, Eerie en Vampirella, evenals Wally Wood's Witzend.
Ze schilderde omslagen voor boeken, waaronder de Ace paperback-edities van Fritz Leibers Fafhrd en de Grey Mouser-serie en Andre Nortons Postmarked the Stars, The Zero Stone, Uncharted Stars en vele anderen. Gedurende een periode in het begin van de jaren zeventig leverde Jones ook illustraties voor Ted White’s Fantastic.
Ze tekende veel covers en korte verhalen voor een verscheidenheid aan stripuitgevers, waaronder DC Comics, Skywald Publications en Warren, maar over het algemeen vermeed ze het superheldengenre.
De studio
In 1972–1975 nummers van National Lampoon had Jones een paginagrote strip getiteld Idyl. Van 1975 tot 1979 werd de werkruimte in de wijk Chelsea in Manhattan gedeeld met Bernie Wrightson, Barry Windsor-Smith en Michael Kaluta die gezamenlijk The Studio heetten. Dragon's Dream produceerde in 1979 een deel van hun werk.
Industriejournalist Tom Spurgeon gaf in zijn overlijdensbericht van Jones in The Comics Reporter commentaar op de bredere betekenis en invloed van The Studio:
De erfenis van zoveel talent dat collectief zeer goed werk deed op een punt van bijna monolithische en vernederende invloed van het bedrijfsleven op het soort kunst dat ze wilden doen, heeft The Studio een erfenis opgeleverd die zelfs kan worden omarmd door degenen die dat niet deden zorg vooral voor de output van de artiesten.
Het idee van een speciale werkplek die dwangmatige invloed van de ene artiest op de andere mogelijk zou maken, is sindsdien overgenomen in het collectieve ruimte-initiatief van cartoonisten.
Aan het begin van de jaren tachtig had ze een terugkerende strip in Heavy Metal met de titel I’m Age. Cartoonisten Walter Simonson en J. D. King zeiden destijds dat Jones een groeiende interesse in expressionisme had en daarna niet zo nauw met komisch werk ging werken.
Jeffrey Jones Howard The Duck
Howard the Duck is een Amerikaanse komische film uit 1986, geregisseerd door Willard Huyck en met Lea Thompson, Jeffrey Jones en Tim Robbins in de hoofdrol. Het is gebaseerd op het Marvel-stripboek met dezelfde naam. De film is geproduceerd door Gloria Katz en geschreven door Huyck en Katz, met George Lucas als uitvoerend producent.
In de film portretteert Jones het personage van Dr. Walter Jenning die bezeten raakt door een levensvorm uit een verre regio van de ruimte.
Jeffrey Jones Amadeus
Miloš Forman cast Jones als keizer Jozef II in Amadeus (1984), een bewerking van het gelijknamige toneelstuk van Peter Shaffer. Dit was toen hij zijn werk zag in de Lucille Lortel Theatre-productie van Cloud 9.
Jones portretteerde de keizer als een oppervlakkige en egocentrische heerser die geen verschil kon zien tussen een geweldige opera en een middelmatige opera. Dit werd opgemerkt door criticus James Berardinelli.
Vincent Canby van The New York Times prees de uitvoering, daarbij verwijzend naar de meest memorabele zin van de film wanneer de keizer klaagt over Die Entführung Aus Dem Serail dat 'er te veel aantekeningen zijn'. Jones 'werk leverde hem een nominatie op voor de Golden Globe Award voor Beste Mannelijke Bijrol - Film.
Jeffrey Jones The Crucible
In het stuk, de Crucible, door Arthur Miller, is Thomas Putnam (gespeeld door Jeffrey Jones) getrouwd met Ann Putnam en hebben ze samen een dochter, Ruth Putnam, die lijdt aan een ernstige ziekte, vergelijkbaar met die van Betty Parris.
Ze hebben zeven kinderen verloren tijdens de bevalling en hebben op hekserij gewezen als de oorzaak van hun ongeluk. Hij verschijnt in Act 1 en wordt duidelijk in Act 3. Thomas verdraait dominee Parris om hem aan zijn zijde te krijgen, en spoort hem aan te zien dat het hekserij is die Salem gek maakt.
Hij gebruikt de beproevingen om het land van de andere dorpelingen te bemachtigen, zoals dat van Giles Corey. Giles daagt Thomas later voor de rechtbank over de kwestie.
Jeffrey J.ones Interview