Ken Griffey Jr. Biografie, Vader, Sneakers, Familie, Netto waarde, Hoogte, Zeelieden
Ken Griffey Jr. Biografie
George Kenneth Griffey Jr. bijgenaamd 'Junior' Ken Griffey Jr. is een Amerikaanse voormalige honkbal-outfielder die 22 jaar speelde in de Major League Baseball (MLB). Hij verbrandde het grootste deel van zijn roeping bij de Seattle Mariners en Cincinnati Reds, naast een kort stuk bij de Chicago White Sox.
Een persoon uit de Baseball Hall of Fame en een 13-voudige All-Star, Griffey is een van de meest productieve grand slam-hitters in de honkbalgeschiedenis; zijn 630 homers staan op de zevende plaats in de MLB-geschiedenis. Griffey was bovendien een uitstekende beschermer en won 10 Gold Glove Awards in het focusveld. Hij staat gelijk voor het record van de meeste opeenvolgende wedstrijden met een grand slam (acht, met Don Mattingly en Dale Long).
met wie is Kellin Quinn getrouwd
Hoewel hij beroemd was onder fans van de vereniging, was Griffey niet in staat om tijdens zijn belangrijke honkbalcarrière de rapporten van zijn nukkige houding te schudden. Griffey markeerde lonende afspraken met organisaties van universele opvallendheid zoals Nike en Nintendo; zijn roem weerspiegelde goed op MLB en wordt door sommigen erkend omdat het na het werkconflict in 1994 weer hersteld is. Griffey is een van de slechts 29 spelers in de honkbalgeschiedenis die tot nu toe zijn verschenen in echte alliantiewedstrijden in vier verschillende decennia.
Na zijn roeping als spel, trad Griffey toe tot de frontoffice van de Mariners als een uitzonderlijke consultant. Hij werd opgeroepen voor zowel de Mariners 'Hall of Fame als de Reds Hall of Fame. In 2016 werd Griffey gekozen voor de Baseball Hall of Fame, met 99,30% van de stemmen, waarmee werper Tom Seaver het record van 98,84% brak. Het record van Griffey werd echter drie jaar later verbroken door Mariano Rivera, die de hoofdspeler werd die unaniem werd aangenomen.
Griffey is het kind van de voormalige MLB-speler Ken Griffey Sr., ook de vader van de National Football League-speler Trey Griffey.
Ken Griffey Jr. Echtgenote
Griffey is getrouwd met Melissa Griffey, ze noemden dingen in 1992 officieel.
Ken Griffey Jr. Leeftijd
Ken werd geboren in Donora, Pennsylvania, Verenigde Staten op 21 november 1969, waardoor hij vanaf 2019 49 jaar oud is.
Ken Griffey Jr. Hoogte
Kenneth is 1,88 m lang en weegt 104 kilogram.
Ken Griffey Jr. nettowaarde
Zijn nettowaarde wordt geschat op $ 65 miljoen dollar.
Ken Griffey Jr. en Ken Griffey Sr
Op het moment dat Ken Griffey Sr. op 2 juni 1987 het Mariners-contract van zijn 17-jarige kind regelde in hun huis in Cincinnati, hoopte hij niet iets meer dan drie jaar later dichtbij hem te spelen.
In een thuiswedstrijd tegen de Kansas City Royals op 31 augustus 1990 werd dit onder een vergrootglas gelegd, terwijl Ken Griffey Sr. bovendien rende Jr. allebei naar het outfield, met blijdschap in de Mariners blauw en geel. Ze hebben die vrijdagavond een stempel op de wereld gedrukt, toen het belangrijkste vader en kind-team in een vergelijkbare opstelling verscheen.
Hoe het ook zij, dit was niet de eerste run door de Griffey's die de wereld voor altijd had beïnvloed. Zij waren het belangrijkste vader- en kindpaar dat tegelijkertijd in de echte klassen speelde. Maar echte collega's afronden, voorbij de incidentele vangst in het gazon, hield iets meer in.
Laden ... Laden ...Ken Griffey Jr. Mariners
Seattle Mariners (1989-1999)
In zijn elf seizoenen bij Seattle (1989–1999) bouwde Griffey zichzelf op als een van de meest productieve en energieke spelers van de periode, met 1.752 hits, 398 homers, 1.152 RBI's en 167 gestolen honken. Hij reed vier seizoenen lang de American League in homers (1994, 1997, 1998 en 1999), kreeg in 1997 een stem voor de A.L. MVP en behield een .297 roeping normaal. In zijn eerste echte alliantie-slagbeurt vermenigvuldigde hij zich.
Zijn bescherming in het focusveld werd in het algemeen gezien als de standaard voor het hanteren van de toppen gedurende het decennium, geïllustreerd door zijn scheutje van 10 rechte gouden handschoenen van 1990–1999. Zijn grote bereik maakte het mogelijk om verbluffende, duikende toneelstukken te bezoeken, en hij verbaasde regelmatig fans met over-the-shoulder bushel-pikken en plunderde tegenstrijdige hitters van homers door op te springen en ze nog een keer het speelveld in te manoeuvreren. Hij werd gemarkeerd op de Wheaties-haverdoos en had zijn eigen merkschoenenlijn van Nike, Inc.
danielle bregoli borstomvang
Op 3 april 1989, in zijn absolute eerste MLB-plaatoptreden, sloeg Griffey tweevoudig een line drive van Oakland Athletics pitcher Dave Stewart in het Oakland Coliseum. Meerdere weken later, in zijn eerste slagbeurt in de Kingdome, sloeg Griffey zijn eerste belangrijke grand slam.
Griffey was een opeenvolgend lid in de All-Star Game in de jaren negentig. Hij reed zijn vereniging meerdere keren in verschillende slagclassificaties.
In 1990 en 1991 veranderden Griffey en zijn vader in het belangrijkste kind en de vader die tegelijkertijd in een vergelijkbare groep speelden. In de eerste wedstrijd van zijn vader als Mariner, op 31 augustus 1990, sloeg het paar opeenvolgende honkslagen in de hoofd inning en beiden scoorden. Op 14 september sloeg het paar opeenvolgende grand slams op het hoogste punt van de toonaangevende California Angels-werper Kirk McCaskill, en veranderde in het primaire vader-kindteam dat opeenvolgende homers sloeg. Het team speelde in totaal 51 wedstrijden samen voordat Griffey Sr. in juni 1991 aftrad.
Bij de MLB Home Run Derby in 1993, die werd gehouden in Oriole Park in Baltimore, raakte Griffey het distributiecentrum voorbij de juiste veldverdeler en hij is tot nu toe de belangrijkste speler die dat ook doet. Evenzo wordt bij elke grand slam die Eutaw Street raakt, elke prestatie beschouwd met een rotonde plaquette, geïmplanteerd op een vlak vlak op de loopbrug van de hal, op de definitieve plek waar de grand slam landde. In 1994 stuurde hij de klas in het voordeel van de All Star-spelkeuze. Dat seizoen, dat op 12 augustus onbezonnen eindigde vanwege het werkdebat, zag Griffey 30 grand slams slaan in de eerste 65 wedstrijden van de Mariners. Hij zou dat jaar doorgaan met vier multi-grand slam-spellen. Terwijl zijn tempo enigszins afkoelde in de laatste twee maanden van de periode (hij sloeg net 10 homeruns in de laatste 47 wedstrijden van de Mariners), plaatsten zijn 40 grand slams op 12 augustus hem nog steeds twee voor Frank Thomas uit Chicago en vier in voorkant van Cleveland's Albert Belle voor de AL-voorsprong.
Een van de meest essentiële momentopnamen van Griffey's roeping bij de Mariners kwam tijdens de American League Division Series (ALDS) van 1995 tegen de New York Yankees. In de nasleep van het verlies van de eerste twee wedstrijden waren de Mariners en Griffey bijna ten einde, maar keerden terug om de volgende twee wedstrijden te winnen, waarmee een ondubbelzinnige vijfde wedstrijd werd opgezet. In de basis van de elfde inning van Game 5, met Griffey op een respectabel startpunt, sloeg collega Edgar Martínez een tweevoudig. Griffey strompelde om de honken heen, gleed naar huis met de triomfantelijke vlucht en sprong op in de armen van de hele groep. De AL Division Series van 1995 zou een beknopte wedstrijd beginnen tussen de Yankees en de Mariners. Griffey heeft het misschien versterkt door te zeggen dat hij nooit voor de Yankees zou kunnen spelen, omdat de Yankees zijn vader, Ken Griffey Sr. zogenaamd ernstig behandelden. Evenzo, toen Griffey een kind was dat zijn vader in het Yankee-clubhuis bezocht, zou Yankee-directeur Billy Martin hem daaruit laten zien, in de veronderstelling dat jongeren geen plaats in het clubhuis hadden. Ondanks het feit dat de Mariners daarom de ALCS verloren van de Cleveland Indians (onder toezicht van de latere Mariners-directeur Mike Hargrove), blijft die minuut een van de meest opmerkelijke in de geschiedenis van Mariners, een seizoen dat 'honkbal in Seattle spaarde'. , Seattle's twijfelachtige play-offs in het late seizoen dat jaar, gedreven door de komst van Griffey tegen schade, leidde tot de ontwikkeling van Safeco Field en de toekomstige veiligheid van een vestiging waarvan bekend was dat het al geruime tijd verhuist. Het stuk verlevendigde ook de titel van het computerspel Ken Griffey Jr's. Winnende run voor de Super NES.
In 1997 reed Griffey de Mariners naar de AL West-kroon en pakte de American League Most Valuable Player Award, met .304, met 56 grand slams en 147 RBI's. Het volgende seizoen, 1998, was een seizoen dat aandachtig werd nagestreefd door de nationale media, aangezien zowel Griffey als Mark McGwire het midden van het jaar ingingen voor het tempo van Roger Maris 'grand slam-record van 61. Ondanks dat Griffey het doel miste, Major League Baseball zette een poging om een nieuwe opstelling van jeugdige fans te trekken en degenen die teleurgesteld waren door de staking van 1994 terug te winnen, geconcentreerd op McGwire, Sosa en Griffey's zoektocht naar het record van Maris. Griffey viel hoe dan ook uit de schijnwerpers vanwege een aantal vervelende wonden en werd overtroffen door Chicago Cubs-slugger Sammy Sosa, die voltooide met 66 grand slams, zelf het doel miste met betrekking tot het record van McGwire op dat moment 70. Ondanks het feit dat hij uitviel. van de recordachtervolging kopieerde Griffey bijna zijn metingen uit 1997, voltooide met 56 grand slams en 146 RBI.
In 1999 stond hij op de 93e plaats in de lijst van de 100 beste honkbalspelers van The Sporting News. Deze rundown werd opgesteld tijdens het seizoen 1998 en controleerde alleen de inzichten tot en met 1997. Op 29-jarige leeftijd (tegen de 30) was hij de meest jeugdige speler op de rundown. Datzelfde jaar werd Griffey gekozen voor het Major League Baseball All-Century Team. Hoe het ook zij, toen TSN in 2005 hun overzicht vernieuwde voor een ander boek, ondanks het beter presteren dan 400 en 500 grand slams, bleef Griffey op nummer 93.
hoe oud is ltcorbis
Terwijl hij met Seattle speelde, was Griffey een 10-voudig American League Gold Glove-kampioen, de All-Star Game MVP 1992, 1997 AL MVP, 1998 ESPY mede-overwinnaar voor Male Athlete of the Year, 1999 Players Choice Awards Player of the Decade ( door de spelers), en werd in 1999 opgenomen in de All-Century-groep.