Ryan Blaney Bio, leeftijd, vriendin, carrière, auto, hoed en NASCAR Racing
Ryan Blaney Biografie
Inhoudsopgave
- 1 Ryan Blaney Biografie
- 2 Ryan Blaney Age
- 3 Ryan Blaney-vriendin
- 4 Ryan Blaney Hoed
- 5 Ryan Blaney Auto
- 6 Ryan Blaney Diecast
- 7 Ryan Blaney-helm
- 8 Ryan Blaney-jas
- 9 Ryan Blaney-carrière
- 10 Blaney NASCAR Racing
- 11 Blaney over een incident met Johnson: 'Ik ben niet door hem heen gerend'
Ryan Blaney, geboren als Ryan Michael Blaney, is een Amerikaanse professionele stockcar-coureur. Hij werd geboren op 31 december 1993 in Hartford Township, Trumbull County, Ohio.
Hij strijdt momenteel fulltime in de Monster Energy NASCAR Cup Series, rijdt de nr. 12 Ford Mustang voor Team Penske en weinig onderhoud in de NASCAR Xfinity Series, rijdt de nr. 12 Mustang voor Team Penske. Hij is het kind van NASCAR-coureur Dave Blaney en de kleinzoon van de veranderde bodemlegende Lou Blaney.
Blaney is de belangrijkste nakomeling van Lisa en Dave Blaney. Hij heeft twee zussen: Emma en Erin. Blaney is van Iers lood. Hij is een dierbare metgezel van individuele coureurs en kanshebbers Darrell Wallace Jr en Chase Elliott en een toegewijde Star Wars-fan.
Ryan Blaney Age
Hij werd geboren op 31 december 1993 in Hartford Township, Trumbull County, Ohio. Hij is 25 jaar oud vanaf 2018.
Trending: Mike Wolfe Bio Wiki, Leeftijd, Vrouw, Dood, Dochter, Vrouw Kanker, Netto waarde en American Pickers
Ryan Blaney Vriendin
Vrouwen, opbeurend nieuws voor jullie dat Rayn Blaney nu niet met een jongedame is getrouwd of uitgaat. Zeven jaar eerder, in juni 2012, verwees Ryan via Twitter naar zijn relatiestatus. Hij twitterde dat hij op dit moment geen liefje had.
Tijdens een bijeenkomst in 2014 zei de onstuimige chauffeur van het stockvoertuig dat hij geen liefje had of een dame had gestrikt. Verder zei Ryan dat hij ooit een vader zou worden en dat hij zou moeten lijken op een racer zoals Jimmie Johnson of Carl Edwards. Hoe het ook zij, de dag dat hij vader of echtgenoot zal worden, moet nog komen. Daarvoor moeten we pauzeren.
Ongeacht dat, zijn ouders en verwanten steunen en houden heel veel van hem. Ryan deelt een geweldige band met zijn familie. Op dit moment concentreert hij zich op zijn beroep in tegenstelling tot zijn genegenheidsleven.
Ryan Blaney Hoed
Ryan Blaney Car
Ryan Blaney Diecast
Er zit een motivatie achter waarom Chase Elliott zijn eerste NMPA Most Popular Driver-beurs verdiende voor het Monster Energy NASCAR Cup Series-seizoen 2018.
Om onbekende redenen ondersteunen de deals van Lionel Racing de bekendheid van Elliott, aangezien zijn No. 9 NAPA Auto Parts Chevrolet Camaro ZL1 bovenaan de lijst van topklasse bijt in de stoffige auto's van een jaar geleden. Als tweede eindigde zijn raceoverwinning in het stof van zijn eerste overwinning in de Cup Series in Watkins Glen in augustus.
'Pursue had een verbijsterend seizoen in 2018', zei Lionel Racing-president Howard Hitchcock in een kwijting van de organisatie op hun site. 'Zijn overgang naar het nummer 9-voertuig - dat zo essentieel is voor de erfenis van de Elliott-familie - en zijn verschillende successen hebben zijn fans echt sterker gemaakt en dat zie je in de cijfers.' Lionel onthulde bovendien de vijf beste racewinnende auto's en top-10 van de beste coureurs.
De top-10 van best verkochte gegoten auto's:
- Chase Elliot – NAPA Auto-onderdelen Chevrolet Camaro
- Chase Elliott - SunEnergy1 Blue Chevrolet Camaro (Watkins Glen-overwinning)
- William Byron – Axalta Chevrolet Camaro
- Chase Elliott - Hooters Chevrolet Camaro
- Alex Bowman – Landelijke Chevrolet Camaro
- Chase Elliott - NAPA Auto Parts Chevrolet Camaro (Dover overwinning)
- Jimmie Johnson – Lowe’s Chevrolet Camaro
- Chase Elliott - Mountain Dew Chevrolet Camaro (overwinning in Kansas)
- Kyle Larson – Credit One Bank Chevrolet Camaro
- Kevin Harvick – Busch Bier Ford Fusion
Top-vijf lijst van best verkochte race-winnende auto's:
- Chase Elliott - SunEnergy1 Blue Chevrolet Camaro (Watkins Glen-overwinning)
- Chase Elliott - NAPA Auto Parts Chevrolet Camaro (Dover overwinning)
- Chase Elliott - Mountain Dew Chevrolet Camaro (overwinning in Kansas)
- Austin Dillon – Dow Chevrolet Camaro (overwinning Daytona 500)
- Kyle Busch - M&M's Toyota Camry (Coca-Cola 600 overwinning)
Top-10 best verkochte stuurprogramma's:
- Chase Elliot
- Kyle Busch
- Martin Truex Jr.
- Kevin Harvick
- William Byron
- Brad Keselowski
- Kyle Larson
- Ryan Blaney
- Bubba Wallace
- Austin Dillon
Ryan Blaney-helm
Ryan Blaney-jas
Ryan Blaney Carrière
Vroege carriere
Als racer van de derde leeftijd en kind van de toenmalige Cup Series-coureur Dave Blaney, begon Blaney zijn hosselende beroep in een kwart kleiner persoon, hij won zijn eerste race op 9-jarige leeftijd; hij vocht bovendien en won op jonge leeftijd in Bandolero-voertuigen. Blaney klom op 12-jarige leeftijd naar Legends-voertuigen en won het Lowe's Motor Speedway Young Lion's Winter Heat Point Championship, net als in drie divisies van de Carolina Fall Nationals in kwart kleinere mensen.
Op 14-jarige leeftijd verscheen Blaney in het late modelhoppen op Orange County Speedway, terwijl hij in 2009, op 15-jarige leeftijd, begon te strijden in de door de Pro All Stars Series (PASS) goedgekeurde South Super Late Model Series, als tweede eindigde in de focus en het winnen van de de Rookie of the Year-beurs van het arrangement; hij eindigde ook als derde in de nationale PASS-focussen. Wat meer is, hij won de Eastern Grand Nationals kwartaal kleinere persoon gelegenheid in Huntsville, Alabama.
Blaney ging in 2010 strijden in de PASS South Super Late Model Series en behaalde zijn eerste roepingsoverwinning in het arrangement bij Dillon Motor Speedway, waaronder slaagt bij Greenville-Pickens Speedway en Newport Speedway op weg naar een tweede back-to-back runner-up voltooiing in het PASS South-titelklassement.
Ryan Blaney deed eveneens mee in het door de Champion Racing Association (CRA) geautoriseerde Southern Six Pack-arrangement, waarmee hij de titel van het arrangement voor 2010 won. Blaney keerde in 2011 terug naar de PASS South Super Late Model Series en won twee races in het arrangement, bij Dillon Motor Speedway en Ace Speedway, het winnen van de titel van het arrangement.
Hij maakte ook zijn introducties in de ARCA Racing Series en NASCAR K&N Pro Series West en Oost in 2011, en scoorde top tien completes in elk begin in de drie-opstelling; hij won zijn eerste roeping NASCAR-race in de K&N Pro Series West seizoensfinale op Phoenix International Raceway en won met meer dan twee seconden in zijn enige arrangement.
Voor 2012 keerde Blaney, die applaus had gekregen van Tony Stewart en Kevin Harvick voor zijn rijvaardigheid, terug naar de K&N Pro Series East, waar hij zes races reed voor het familiebedrijf DB Racing, met de nummer 10, net als voor de PASS Super Late Model Series in de Carswell Motorsports No. 98.
Blaney NASCAR Racing
Bovendien nam Blaney samen met Tommy Baldwin Racing deel aan zes NASCAR Nationwide Series-races, in de door SealWrap ondersteunde Chevrolet nr. 36, te beginnen op Richmond International Raceway in april. Blaney kwalificeerde zich in de Top 10 tijdens zijn presentatie op Richmond International Raceway en eindigde als zevende in de race.
In juli 2012 verklaarde Blaney dat hij een overeenkomst had getekend om ten minste drie races voor Team Penske te rijden in het 2012 Nationwide Series-seizoen, te beginnen op de Iowa Speedway in augustus. Hij reed ook geselecteerde races in de Camping World Truck Series voor Brad Keselowski Racing en eindigde als 6e in zijn introductie in het arrangement op Bristol Motor Speedway.
Blaney won zijn eerste professionele Truck Series-race op 15 september 2012 op de Iowa Speedway; op dat moment was hij met 18 jaar, 8 maanden en 15 dagen de meest jeugdige kampioen in de geschiedenis van de Truck Series. Het vorige record was 20 jaar en 18 dagen door Kyle Busch in 2005.
met wie is ty pennington getrouwd
Blaney keerde in 2013 terug naar de Camping World Truck Series, reed de volledige kalender voor Brad Keselowski Racing en ging achter de Rookie of the Year-beurs aan. Blaney won zijn eerste professionele schacht in het arrangement op Kentucky Speedway in juni, op dat moment won hij zijn volgende roeping Truck Series-race op Pocono Raceway in augustus.
Blaney nam ook deel aan de Nationwide Series op de Iowa Speedway in juni, waarbij hij Joey Logano verving nadat een regenbui de kalender tot strijd leidde; Blaney eindigde als negende in de gelegenheid. Blaney nam deel aan een tweede Nationwide Series-race in 2013, op Kentucky Speedway op 21 september, en reed 96 van de 200 ronden van de race om zijn eerste professionele race in het arrangement te winnen, door Austin Dillon en Matt Crafton te verslaan. Blaney was de belangrijkste winnaar van de race in het Nationwide-seizoen 2013 zonder enige betrokkenheid bij de Sprint Cup.
In januari 2014 verklaarde Blaney dat hij, ondanks een volledig Camping World Truck Series-plan met BKR, gedurende het jaar 15 Nationwide Series en twee Sprint Cup Series-races voor Team Penske zou rijden. Hij maakte zijn presentatie op Kansas Speedway en eindigde als 27e.
In augustus werd bekend dat Blaney in 2015 voor Penske in de Nationwide Series zou blijven rijden en dat hij tijdens het NASCAR Sprint Cup Series-seizoen van 2015 ook twintig races in de Sprint Cup Series zou rijden voor Wood Brothers Racing in de Ford nr. 21.
Blaney reed fulltime in vrachtwagen nr. 29 voor Brad Keselowski Racing. Hij had veel Top 10 maar verwaarloosde in het voorjaar te winnen. Hoe dan ook, het beslissende moment van zijn jaar was in Dover eind mei 2014, toen hij het doel van Kyle Busch miste, die hem met 0,5 (één voertuiglengte) seconde versloeg voor het succes.
Na de race was Blaney een van de coureurs die zei dat, gezien het feit dat Kyle veel won in het truckarrangement, de coureurs in het Cup-arrangement nooit meer in een andere divisie dan het Cup-arrangement mochten racen.
Blaney won zijn tweede professionele Nationwide-race in augustus 2014 op de Bristol Motor Speedway en versloeg Kyle Busch in een groen-witgeblokte voltooiing. De week daarop won Blaney zijn eerste Truck-race van 2014 met een verbluffend ontwerp op Ron Fellows' eigen racebaan in Canadian Tire Motorsports Park, waarmee hij de Duitse Quiroga met 0,49 seconden voorsprong opleverde in een bijna gelijkspel.
In 2015 begon Blaney zijn Xfinity Series-plan in Las Vegas in de Boyd Gaming 300. Na twee ronden te hebben gereden, stond hij al snel ter discussie voor succes. In het kielzog van het laat in de race uitschakelen van individuele coureur Erik Jones, herstartte Blaney de laatste herstart op de achtste plek.
Desondanks reed hij in de laatste 21 ronden van de achtste naar de tweede plaats. Ondanks het feit dat hij met nog drie ronden te gaan een verloren tijd inhaalde om pionier Austin Dillon te racen, was Blaney niet in staat zijn weg te banen door Dillon. Blaney eindigde als tweede na Dillon met een lengte van drie voertuigen en won daarmee de onderscheiding.
In de Cup Series presteerde Blaney goed voor een nieuwkomer in de nummer 21 van de Wood Brothers-groep. Hij pakte zijn eerste Top 10 in Talladega in de Geico 500, liep zo hoog als tweede en eindigde als vierde. Hij paste niet in de rekening voor drie races vanwege regenbuien.
Hij slaagde er ongeveer in de Indianapolis Motor Speedway in de Xfinity-race en eindigde als tweede na Kyle Busch nadat hij in de laatste ronde werd gepasseerd. Hij slaagde in Iowa en slaagde bij Road America in zijn presentatie op het circuit. Hij slaagde opnieuw in de onafhankelijke race in Kentucky in september en versloeg Ty Dillon tijdens een late herstart. Blaney behaalde zijn tweede top 10 van zijn roeping in de Sprint Cup in Kansas voor het Hollywood Casino 400 en eindigde als zevende.
Blaney begon in 2016 fulltime te strijden in de Cup Series met de Wood Brothers, ondanks het feit dat de Wood Brothers werden afgewezen uit NASCAR's nieuwe Charter-raamwerk dat vóór het 2016 Cup-arrangementseizoen was geactualiseerd. Hij behaalde zijn derde Top 10 van zijn beroep in Sprint Cup en eindigde als zesde in de Kobalt 400 in Las Vegas.
Blaney behaalde progressief top tien in Phoenix, Talladega, Kansas, Dover en Pocono voor een tot nu toe effectief deel van de periode met zijn beste afsluiting een vijfde in Kansas. Voor de race op Auto Club Speedway reden Blaney en zijn dierbare metgezel Darrell Wallace Jr. samen van Phoenix naar Fontana en stalen de functies op een avond toen ze de controle over NASCAR's Snapchat overnamen en zichzelf op tape opnamen om coureurs na te bootsen, bijvoorbeeld Carl Edwards. In Chicagoland liep Blaney de hele dag goed en voor de laatste herstart zette hij een weddenschap in en bleef hij uit, en pakte hij de leiding in de race. Hoe dan ook, bij de herstart zou Martin Truex Jr. hem effectief voorbij gaan omdat hij versere banden had en zou doorgaan om het succes te behalen en Blaney zou als vierde eindigen.
In 2017 meldde de individuele eenwagengroep Go Fas Racing dat ze hun contract zouden doorschuiven naar de nummer 21 Wood Brothers-groep, waardoor Blaney verzekerd was van een plek in elke race van het seizoen 2017. Tijdens de Daytona 500 reed Blaney, ongeacht of hij de verloren tijd in een vroeg wrak inhaalde, vanaf de vijfde plaats in de laatste ronde naar de tweede plaats na Kurt Busch.
Ryan Blaney had in april een superieure race op de Texas Motor Speedway. Hij kwalificeerde zich als tweede voor Kevin Harvick. Hij passeerde op dat moment Harvick vanaf het begin in de race en leidde de volgende 148 ronden. Hoe het ook zij, een late pitstopfout kostte Blaney de race.
Hij herstelde van zijn ongeluk en maakte de twaalfde af. In Kansas won Blaney zijn eerste professionele Cup Series-post. De race was eigenlijk een duel tussen hem en Martin Truex Jr. Nadat Truex drie keer werd herstart, viel Truex uit elkaar om de race te winnen, terwijl Blaney als vierde eindigde.
In juni won hij zijn eerste roeping Cup-race op de Axalta presents de Pocono 400 op Pocono Raceway. In het kielzog van Kyle Busch met nog 10 ronden te gaan, hield hij Kevin Harvick tegen om de overwinning te garanderen en hem te kwalificeren voor de play-offs. Op 26 juli verklaarde Blaney dat hij het 12e voertuig van Team Penske voor het seizoen 2018 zou verplaatsen; Paul Menard was gemarkeerd om de controle over voertuig nr. 21 over te nemen.
Tegen het einde van het standaardseizoen ging Blaney de play-offs in als negende reekshoofd, vriendelijkheid van zijn succes bij Pocono en overwinningen in drie fasen. Tijdens zijn playoff-run bereikte Blaney de Ronde van 8, gekenmerkt door een derde plaats in de finale van de Ronde van 12 in Kansas, ondanks dat hij als laatste begon en achter in het veld nadat zijn voertuig na de kwalificatie gebombardeerd was opnieuw bekijken.
Ryan Blaney scoorde vervolgens back-to-back top tien voltooiingen in Martinsville en Texas, maar ondanks het winnen van de post voor de finale van de Ronde van 8 in Phoenix, vervaagde hij buiten de belangrijkste tien voor de finish van fase één. Hij kaatste terug om de achtste te verifiëren voor de finish van de tweede etappe, maar kon zijn resterende op de baan niet verbeteren, uiteindelijk eindigde hij de race als zeventiende en werd hij gedood door de play-offs.
Blaney eindigde als 29e in de seizoensfinale op Homestead-Miami Speedway, waarmee hij een negende plaats verifieerde in het laatste Cup Series-klassement met zijn ene overwinning, vier topvijven, 14 toptienen, overwinningen in vier fasen en twee schachten. Zijn focus op de negende plaats was bovendien de hoogste voor een coureur voor de Wood Brothers sinds Morgan Shepherd als zesde eindigde in het laatste bekerklassement in 1994.
Voor zijn verblijf bij Team Penske werd gemeld dat Penske een essentieel sponsorschap zou aangaan om John Menard Jr. verder te leiden, Menards, dat de IndyCar-activiteiten van de groep ondersteunt. Blaney haalde de Play-offs met vier top-vijven en 12 top-10's in het normale seizoen.
Hij behaalde zijn eerste overwinning met Team Penske in de Bank of America Roval 400 in de Charlotte Roval nadat pioniers Martin Truex Jr. Jimmie Johnson bovendien vernietigde bij het ingaan van de chicane. Het succes dreef hem naar de Ronde van 12 Playoffs. Blaney werd weggevaagd uit de Ronde van 12 na de herfstrace in Kansas en voltooide het seizoen als tiende in focus.