Todd Rundgren Bio, Leeftijd, Familie, Vrouw, Netto waarde, Nummers en Setlists

Biografie van Todd Rundgren

Todd Rundgren (volledige naam: Todd Harry Rundgren) is een Amerikaanse multi-instrumentalist, zanger, songwriter en producer die een breed scala aan stijlen heeft gespeeld als soloartiest en als lid van de band Utopia.

Todd staat bekend om zijn verfijnde en vaak onorthodoxe muziek, flamboyante podiumoutfits en zijn latere experimenten met interactief entertainment.

Hij produceerde ook muziekvideo's, pionierde vormen van multimedia en was een early adopter en promotor van verschillende computertechnologieën, zoals het gebruik van internet als middel voor muziekdistributie eind jaren negentig.

Rundgren begon zijn professionele carrière halverwege de jaren zestig en richtte in 1967 de psychedelische band Nazz op. Twee jaar later verliet hij Nazz om een ​​solocarrière na te jagen en scoorde onmiddellijk zijn eerste Amerikaanse top 40-hits met 'We Gotta Get You a Woman' ( 1970). De bekendste nummers van Rundgren zijn onder meer 'Hello It’s Me' en 'I Saw the Light' van Something / Anything? (1972), die regelmatig wordt uitgezonden op klassieke rockradiostations, en de single 'Bang the Drum All Day' uit 1983, die in veel sportarena's, reclames en filmtrailers te zien is.

Hoewel minder bekend, was 'Couldn't I Just Tell You' (1972) invloedrijk voor veel artiesten in het powerpop-genre. Zijn album A Wizard, a True Star uit 1973 blijft een invloed hebben op latere generaties slaapkamermuzikanten.

Rundgren organiseerde het eerste interactieve televisieconcert in 1978, ontwierp de eerste grafische tablet in kleur in 1980 en creëerde het eerste interactieve album, No World Order, in 1994. Bovendien was hij een van de eerste acts die prominent aanwezig was als artiest en producent.

Tot zijn opmerkelijke productiekredieten behoren Badfinger's Straight Up (1971), Grand Funk Railroad's We’re An American Band (1973), de New York Dolls 'New York Dolls (1973), Meat Loaf's Bat Out of Hell (1977) en XTC's Skylarking

Todd Rundgren Age

Todd Harry Rundgren is een Amerikaanse multi-instrumentalist, zanger, songwriter en producer die een breed scala aan stijlen heeft gespeeld als soloartiest en als lid van de band Utopia. Hij was op 22 juni 1948. Todd Rundgren 71 jaar oud vanaf 2019.

Familie Todd Rundgren

Harry Rundgren werd geboren in Philadelphia als zoon van Harry Rundgren (vader) en Ruth Rundgren (moeder).

Hij groeide op in de aangrenzende stad Upper Darby en leerde zichzelf vooral gitaar spelen. Als kind was Rundgren gefascineerd door de kleine platencollectie van zijn ouders, die bestond uit showmelodieën en symfonische stukken, en vooral door de operettes van Gilbert en Sullivan.

Later raakte hij verliefd op de muziek van de Beatles, de Rolling Stones, de Ventures en de Yardbirds, evenals de Philadelphia-ziel van Gamble & Huff, de Delfonics en The O'Jays. Op 17-jarige leeftijd vormde hij zijn eerste band, 'Money' genaamd, met een toenmalige beste vriend en kamergenoot Randy Reed en Reed's jongere broer.

Todd Rundgren Echtgenote | Todd Rundgren Bebe Buell

Hij trouwde met zijn vrouw Michele Gray in 1998. Gray was een danser geweest bij The Tubes en had met Rundgren opgetreden als back-upzanger tijdens de tour voor zijn album Nearly Human, wat leidde tot een aantal optredens in de David Letterman Show als een van de meest gevaarlijke back-upzangers ter wereld. Samen hebben ze een zoon, genaamd Rebop.

Laden ... Laden ...

In 1972 begon hij een relatie met model Bebe Buell. Tijdens een onderbreking van hun relatie had Buell een korte relatie met Steven Tyler, wat resulteerde in een ongeplande zwangerschap. Op 1 juli 1977 beviel Buell van Liv Tyler. Ze beweerde aanvankelijk dat Todd Rundgren de biologische vader was en noemde het kind Liv Rundgren.

Rundgren had een langdurige relatie met Karen Darvin, met wie hij twee zonen had, Rex (geboren 1980) en Randy (geboren 1985). Rex was negen seizoenen lang een minor league-honkbalspeler 'infielder'.

Met ingang van 2012 onderhoudt Tyler een nauwe relatie met Rundgren. 'Ik ben hem zo dankbaar, ik heb zoveel liefde voor hem. Weet je, als hij me vasthoudt, voelt het als papa. En hij is erg beschermend en sterk. '

Todd Rundgren nettowaarde

Rundgren is een Amerikaanse muzikant en producer. Hij was medeoprichter van de groep, Nazz, in de late jaren 60, en de band kende een reeks kleine successen in de late jaren 60 en vroege jaren 70.

Toen hij besloot de band te verlaten, nodigde de manager van Nazz hem uit om als soloartiest te tekenen bij zijn managementbedrijf, en een jaar later, in 1970, bracht hij zijn debuutalbum 'Runt' uit. Todd Rundgren heeft een geschatte nettowaarde. met een nettowaarde van $ 12 miljoen dollar vanaf 2019.

ryan bergara netto waard

Todd Rundgren-nummers

Hallo, ik ben iets / iets? · 1972

Ik zag het licht iets / iets? · 1972

Kunnen we nog steeds vrienden zijn Hermit of Mink Hollow · 1978

Bang the Drum All Day The Ever Popular Tortured Artist Effect · 1982

We, Gotta, Get You a Woman Runt · 1970

A Dream Goes On Forever Back to the Bars · 1978

Liefde is het antwoord met een twist… · 1997

Kan ik je niet gewoon iets / iets vertellen? · 1972

Slechts één overwinning Een tovenaar, een echte ster · 1973

Het zou geen enkel verschil hebben gemaakt, iets / niets? · 1972

Love of the Common Man Faithful · 1976

Real Man Initiation · 1975

International Feel A Wizard, a True Star · 1973

Time Heals Healing · 1981

Open My Eyes Nazz · 1968

Soms weet ik niet wat ik moet voelen Een tovenaar, een echte ster · 1973

Izzat Love? Todd · 1974

All the Children Sing Hermit of Mink Hollow · 1978

Tiny Demons Healing · 1981

Sons of 1984 Todd · 1974

Don't You Ever Learn Back to the Bars · 1978

Change Myself 2nd Wind · 1991

colin hanks moeder samantha lewes

Black Maria Iets / iets? · 1972

Koud ochtendlicht Iets / iets? · 1972

Doen alsof je a cappella verzorgt · 1985

Lord Chancellor’s Nightmare Song Todd · 1974

Compassion Healing · 1981

Wolfman Jack Iets / iets? · 1972

Het werkwoord 'To Love' Faithful · 1976

Zen Archer Een tovenaar, een echte ster · 1973

waarom is vinita nair zaterdagochtend vertrokken bij CBS?

I Think You Know Todd · 1974

Never Never Land A Wizard, a True Star · 1973

Todd Rundgren Setlists

Klik op de volgende link voor alle details over Todd Rundgren Concert Setlists | setlist.fm:

https://www.setlist.fm/setlists/todd-rundgren-63d6aaa3.html

Todd Rundgren Utopia

In tegenstelling tot Todd werkt Rundgren met Utopia en zijn volgende soloalbum bracht hem beslissend in progressieve rock. Initiatie (1975) behandelde kosmische thema's, toonde een sterke interesse in spiritualiteit (met name religie en filosofie uit het Verre Oosten) en toonde de muzikale invloed van psychedelische rock, evenals de avant-garde jazzfusie van hedendaagse acts als het Mahavishnu Orchestra en Frank Zappa.

Opnieuw zag de originele LP-uitgave dat Rundgren het medium tot het uiterste duwde, met de side-long suite 'A Treatise on Cosmic Fire' die meer dan 35 minuten duurde.

Op het album Faithful uit 1976 markeerde Rundgren zijn tiende jaar als professionele muzikant door terug te keren naar het pop / rock-genre, met een kant van originele nummers en een kant van covers van belangrijke nummers uit 1966, waaronder The Yardbirds '' Happenings Ten Years Time Ago ”(De B-kant van die Yardbirds-single gaf Nazz zijn naam) en een bijna identieke versie van The Beach Boys '“ Good Vibrations ”.

In de tweede helft van de jaren zeventig verhuisde Rundgren naar Woodstock, New York, waar Bearsville Records een studio oprichtte onder leiding van Rundgren. Hij kocht een huis in de buurt en een pand naast het atelier werd overgenomen als huisvesting voor kunstenaars die het atelier gebruikten.

Het Woodstock-complex werd de basis van Rundgren tot zijn uiteindelijke verhuizing naar het Hawaiiaanse eiland Kauai in de jaren negentig. Die verhuizing was gedeeltelijk ingegeven door een gewelddadige huisinvasie in Woodstock eind jaren zeventig, waarbij Rundgren en vriendin (die op dat moment zwanger was) werden vastgebonden terwijl het huis werd doorzocht door een groep gewapende mannen.

Volgens het verslag van Rundgren leken de mannen te geloven dat hij een grote hoeveelheid cocaïne bezat (die hij nooit gebruikte); hoewel de familie ongedeerd was, stalen de mannen enkele waardevolle spullen, waaronder een op maat gemaakte Alembic-basgitaar.

Todd herstelde het jaren later nadat het personeel van Alembic het te koop had gezien op eBay en het werd teruggestuurd naar hem, maar was toen zo zwaar beschadigd dat het niet meer hersteld kon worden.

Tijdens het touren presenteerde Rundgren de muziek in een weelderige podiumomgeving die de ambitieuze shows met ruimtethema van acts als Parliament / Funkadelic weergalmde en hij nam een ​​bizar space-rock-beeld op het podium aan, inclusief veelkleurig geverfd haar.

Na het eerbetoon aan prog-rockfusie, Ra (1977), ging Utopia over op een meer beknopte popgeoriënteerde stijl met Oops! Wrong Planet (1977), met onder meer 'Love Is the Answer', later een hit voor Dan & John Ford Coley uit Engeland, gevolgd door de meer succesvolle Adventures in Utopia in 1980, die de hits 'Road to Utopia', 'Set Me' voortbracht. Gratis ”en“ Caravan ”. In dat jaar trad Utopia ook op als begeleidingsband voor het door Rundgren geproduceerde Shaun Cassidy soloalbum Wasp. Rundgren ontbond Utopia halverwege de jaren tachtig.

Faithful werd gevolgd door Hermit of Mink Hollow (1978); dit omvatte de hitballad 'Can We Still Be Friends' (een jaar later gecoverd door Robert Palmer), die nummer 29 bereikte in de Verenigde Staten (Palmer's versie bereikte nummer 52) en werd begeleid door een innovatieve zelfgeproduceerde muziekvideo , en het album werd de tweede meest succesvolle uit zijn carrière (na Something / Anything?) en bereikte nummer 36 in de Verenigde Staten.

In 1978 ondernam Rundgren een Amerikaanse tournee op kleinere podia, waaronder The Bottom Line in New York en The Roxy in Los Angeles; dit resulteerde in het dubbele live-album Back to the Bars, met een mix van materiaal uit zijn solowerk en Utopia, uitgevoerd met achtergrondmuzikanten als Utopia, Edgar Winter, Spencer Davis, Daryl Hall en John Oates en Stevie Nicks.

In 1977 en 1978 probeerde Rundgren te toeren met een echt quadrafonisch geluidssysteem, maar het bleek uiteindelijk onwerkbaar - ondanks het succesvol leveren van hoogwaardig geluid in een concertomgeving - vanwege de enorme technische vereisten die ermee gemoeid waren.

Omdat de meeste concertarena's van de dag slecht waren uitgerust om grote torens met geluidsapparatuur achter in de zalen te huisvesten, moesten de luidsprekers vaak aan het plafond worden opgehangen.

Het kon tot twee dagen duren voordat deze installatie was voltooid, wat betekent dat het nodig was om twee afzonderlijke geluidssystemen, elk met een eigen, complete set-up crew, de weg op te sturen, zodat ze konden 'haasje springen' en Rundgren de gelegenheid te bieden speeldata op opeenvolgende dagen, wat anders onmogelijk zou zijn geweest.

Het systeem bevatte een toen nieuwe technologie genaamd 'signaalanalyse', waarvoor witte en roze ruis door de luidsprekers moest worden gepompt om de actieve equalizers zo in te stellen dat feedback en vervorming tot een minimum werden beperkt.

De roze en witte ruisanalyse moest twee keer worden uitgevoerd: een keer met de zaal leeg, en dan weer met het aanwezige publiek, wat veel concertbezoekers vervelend vonden. Bovendien maakte Rundgrens aandringen op persoonlijk toezicht op de akoestische opstelling van het systeem hem uitgeput en kon hij niet verder, en hij trok de stekker uit het experiment.

Halverwege de jaren zeventig speelde Rundgren regelmatig de opvallende psychedelische Gibson SG (ook wel bekend als 'Sunny' of 'The Fool'), die Eric Clapton in Cream had gespeeld. Nadat hij ermee was gestopt ca. In 1968 schonk Clapton de gitaar aan George Harrison, die hem vervolgens 'leende' aan de Britse zanger Jackie Lomax.

In 1972, na een ontmoeting tijdens een opnamesessie, verkocht Lomax de gitaar aan Rundgren voor $ 500 met een optie om hem terug te kopen, die hij nooit opnam. Rundgren speelde het uitvoerig tijdens de beginjaren van Utopia voordat hij het instrument voor een korte tijd stopte in het midden van de jaren 70, die hij in die tijd liet restaureren met een laklaag aangebracht om de verf te beschermen en de talpiece en de brug verving het stemmen stabiliseren, de gitaar weer op tournee brengen tijdens de Deface the Music-tour van 1980 en hem aan en uit gebruiken gedurende de jaren tachtig tot 1993, toen hij de gitaar definitief stopte en hem uiteindelijk in 1999 veilde; hij gebruikt nu een reproductie die hem in 1988 is gegeven door een Japanse fan.

Website van Todd Rundgren

Klik op de volgende link die bij de Rundgren-website hoort:

www.todd-rundgren.com/

Todd Rundgren Tour

Todd Rundgren 2019-2020-evenementen

Vr 11 oktober 20:00 Boston, MA Berklee Performance Center

Di 15 oktober 20:00 uur Glenside, PA Keswick Theatre

Za 15 februari Miami, FL Port Miami

Todd Rundgren 'I Saw the Light'

'I Saw the Light' is het openingsnummer van Todd Rundgren's 1972 Something / Anything? dubbel album.

In de liner notes van Something / Anything? Zegt Rundgren dat hij van plan was dat het nummer de hit van het album zou worden, en kopieerde hij de Motown-traditie om hitnummers aan het begin van albums te zetten.

Het nummer piekte op # 15 in Canada, # 16 in de Amerikaanse Billboard Hot 100 en # 12 in de Easy Listening-hitlijst. Billboard rangschikte het als nummer 88 voor 1972. In de U.S. Cash Box Top 100 bereikte het nummer 11.

In het buitenland ging het naar # 36 op de UK Singles Chart in 1973. Maar in de VS tenminste, Something / Anything? bevatte eigenlijk een grotere hit dan 'I Saw the Light', aangezien de derde single 'Hello It’s Me' van het album naar # 5 klom.

Todd Rundgren Something / Anything

Iets alles? is het derde album van de Amerikaanse muzikant Todd Rundgren, uitgebracht in februari 1972. Het was zijn eerste dubbelalbum en werd eind 1971 opgenomen in Los Angeles, New York City, en Bearsville Studios, Woodstock.

Driekwart van het album werd opgenomen in de studio, waarbij Rundgren alle instrumenten bespeelde en alle zang zong, en tevens de producer was. Het laatste kwartaal bevatte een aantal nummers die live in de studio waren opgenomen zonder overdubs, op een kort fragment archiefopnamen uit de jaren zestig na.

Rundgren had genoeg zelfvertrouwen gekregen in andere instrumenten dan zijn standaardgitaar en keyboards die hij in eerdere releases had aangepakt, en dit, in combinatie met een algemene ontevredenheid over andere studiomuzikanten, leidde ertoe dat hij tijdelijk naar Los Angeles verhuisde in een poging om een ​​hele band op te nemen. album in zijn eentje.

Nadat hij aanzienlijk meer materiaal had gemaakt dan op een standaard LP zou passen, werd LA getroffen door een aardbeving. Hij besloot terug te gaan naar New York voor een aantal livesessies, met de hulp van Moogy Klingman, om de stemming te verbeteren. De laatste sessies waren in Bearsville, waar de rest van het opnemen en mixen plaatsvond, en dit leverde genoeg materiaal op voor een dubbelalbum.

Het album piekte op nummer 29 in de Billboard 200 en werd drie jaar na de release goud gecertificeerd. Een single van het album, 'Hello It’s Me', was eind 1972 een top-vijf hit in de VS, en het bevatte nog een hit, 'I Saw the Light'.

Iets alles? kreeg later lovende kritieken als een van de belangrijkste platen van de jaren zeventig. In 2003 stond het album op nummer 173 op de lijst van de 500 beste albums aller tijden van het tijdschrift Rolling Stone.

Na Something / Anything verhuisde Rundgren weg van de rechttoe rechtaan popballads die op dit album aanwezig zijn naar meer experimenteel terrein en progressieve rock in latere releases, te beginnen met de volgende A Wizard, A True Star (1973).

Todd Rundgren 'Love Is the Answer'

'Love Is the Answer' is een nummer geschreven door Todd Rundgren voor zijn band Utopia. Het is het slotnummer van hun album Oops! Verkeerde planeet.

Hoewel de versie van Utopia de hitparade niet haalde, bereikte een coverversie van Dan & John Ford Coley uit Engeland in mei 1979 nummer 10 op de Billboard Hot 100-hitlijst en stond hij twee weken bovenaan de Billboard Adult Contemporary-hitlijst.

John Ford Coley zei: “Van alle nummers die we als singles uitbrachten, was dat mijn favoriet. Het nummer had allereerst een klassieke basis, en het midden had een gospelgedeelte waar ik van hield. '

Het nummer is meerdere keren gecoverd door christelijke artiesten. Sheila Walsh nam het op in 1988 voor haar album Say So, en speelde het op haar allereerste The 700 Club-optreden als co-hostess.

lola glaudini netto waard

Bill Cantos en Justo Almario behandelden het in 1995 voor het album Who Are You. Cindy Morgan coverde het in 2000 voor haar grootste hitsalbum, Best So Far. Bob Carlisle en Bryan Duncan namen in 2001 een gospelbluesversie op.

De Filipijnse zanger Gary Valenciano behandelde het lied ook op zijn album uit 2001, Revive. In 2004 nam Glen Campbell het nummer op als het titelnummer van het album Love Is the Answer: 24 Songs of Faith, Hope, and Love. De christelijke hedendaagse band Circle of Friends coverde het op hun album Chosen & Beloved uit 2012 en combineerde het met de oude hymne 'Tell Me the Story of Jesus'.

Todd Rundgren Books

The Individualist: Digressions, Dreams & Dissertations
Music for the Eye: Digital Apparitions
Boeken door Todd Rundgren